Read the Bible

¹ Audite hæc, domus Jacob, qui vocamini nomine Israël, et de aquis Juda existis, qui juratis in nomine Domini, et Dei Israël recordamini non in veritate neque in justitia.² De civitate enim sancta vocati sunt ; et super Deum Israël constabiliti sunt ; Dominus exercituum nomen ejus.³ Priora ex tunc annuntiavi, et ex ore meo exierunt, et audita feci ea ; repente operatus sum, et venerunt.⁴ Scivi enim quia durus es tu, et nervus ferreus cervix tua, et frons tua ærea.⁵ Prædixi tibi ex tunc ; antequam venirent indicavi tibi, ne forte diceres : Idola mea fecerunt hæc ; et sculptilia mea, et conflatilia mandaverunt ista.⁶ Quæ audisti, vide omnia ; vos autem, num annuntiastis ? Audita feci tibi nova ex tunc, et conservata sunt quæ nescis.⁷ Nunc creata sunt et non ex tunc ; et ante diem, et non audisti ea, ne forte dicas : Ecce ego cognovi ea.⁸ Neque audisti, neque cognovisti, neque ex tunc aperta est auris tua ; scio enim quia prævaricans prævaricaberis, et transgressorem ex utero vocavi te.⁹ Propter nomen meum longe faciam furorem meum ; et laude mea infrenabo te, ne intereas.¹⁰ Ecce excoxi te, sed non quasi argentum ; elegi te in camino paupertatis.¹¹ Propter me, propter me faciam, ut non blasphemer ; et gloriam meam alteri non dabo.¹² Audi me, Jacob, et Israël, quem ego voco ; ego ipse, ego primus, et ego novissimus.¹³ Manus quoque mea fundavit terram, et dextera mea mensa est cælos ; ego vocabo eos, et stabunt simul.

¹⁴ Congregamini, omnes vos, et audite : Quis de eis annuntiavit hæc ? Dominus dilexit eum, faciet voluntatem suam in Babylone, et brachium suum in Chaldæis.¹⁵ Ego, ego locutus sum, et vocavi eum ; adduxi eum, et directa est via ejus.¹⁶ Accedite ad me et audite hoc : non a principio in abscondito locutus sum, ex tempore antequam fieret, ibi eram ; et nunc Dominus Deus misit me, et spiritus ejus.¹⁷ Hæc dicit Dominus, redemptor tuus, Sanctus Israël : Ego Dominus Deus tuus, docens te utilia, gubernans te in via qua ambulas.¹⁸ Utinam attendisses mandata mea : facta fuisset sicut flumen pax tua, et justitia tua sicut gurgites maris ;¹⁹ et fuisset quasi arena semen tuum, et stirps uteri tui ut lapilli ejus ; non interisset et non fuisset attritum nomen ejus a facie mea.²⁰ Egredimini de Babylone, fugite a Chaldæis, in voce exsultationis annuntiate ; auditum facite hoc, et efferte illud usque ad extrema terræ. Dicite : Redemit Dominus servum suum Jacob.²¹ Non sitierunt in deserto, cum educeret eos ; aquam de petra produxit eis ; et scidit petram, et fluxerunt aquæ.²² Non est pax impiis, dicit Dominus.²³ et super Cariathaim, et super Bethgamul, et super Bethmaon,²⁴ et super Carioth, et super Bosra, et super omnes civitates terræ Moab, quæ longe et quæ prope sunt.²⁵ Abscissum est cornu Moab, et brachium ejus contritum est, ait Dominus.²⁶ Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est : et allidet manum Moab in vomitu suo, et erit in derisum etiam ipse.²⁷ Fuit enim in derisum tibi Israël, quasi inter fures reperisses eum : propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es, captivus duceris.²⁸ Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab : et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis.²⁹ Audivimus superbiam Moab, superbus est valde : sublimitatem ejus, et arrogantiam, et superbiam, et altitudinem cordis ejus.³⁰ Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus, et quod non sit juxta eam virtus ejus, nec juxta quod poterat conata sit facere.³¹ Ideo super Moab ejulabo, et ad Moab universam clamabo, ad viros muri fictilis lamentantes :³² de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama. Propagines tuæ transierunt mare, usque ad mare Jazer pervenerunt : super messem tuam et vindemiam tuam prædo irruit.³³ Ablata est lætitia et exsultatio de Carmelo et de terra Moab : et vinum de torcularibus sustuli, nequaquam calcator uvæ solitum celeuma cantabit.³⁴ De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam, a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante : aquæ quoque Nemrim pessimæ erunt.³⁵ Et auferam de Moab, ait Dominus, offerentem in excelsis, et sacrificantem diis ejus.³⁶ Propterea cor meum ad Moab quasi tibiæ resonabit, et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum : quia plus fecit quam potuit, idcirco perierunt.³⁷ Omne enim caput calvitium, et omnis barba rasa erit : in cunctis manibus colligatio, et super omne dorsum cilicium :³⁸ super omnia tecta Moab, et in plateis ejus, omnis planctus : quoniam contrivi Moab sicut vas inutile, ait Dominus.³⁹ Quomodo victa est, et ululaverunt ? quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est ? Eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo.⁴⁰ Hæc dicit Dominus : Ecce quasi aquila volabit, et extendet alas suas ad Moab.⁴¹ Capta est Carioth, et munitiones comprehensæ sunt : et erit cor fortium Moab in die illa sicut cor mulieris parturientis,⁴² et cessabit Moab esse populus, quoniam contra Dominum gloriatus est.⁴³ Pavor, et fovea, et laqueus super te, o habitator Moab, dicit Dominus.⁴⁴ Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam, et qui conscenderit de fovea capietur laqueo : adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus.⁴⁵ In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes, quia ignis egressus est de Hesebon, et flamma de medio Seon : et devorabit partem Moab, et verticem filiorum tumultus.⁴⁶ Væ tibi, Moab : periisti, popule Chamos, quia comprehensi sunt filii tui et filiæ tuæ in captivitatem.⁴⁷ Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus. Hucusque judicia Moab.