Read the Bible

¹ Ego flos campi, et lilium convallium.² SPONSUS. Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias.³ SPONSA. Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius quem desideraveram sedi, et fructus ejus dulcis gutturi meo.⁴ Introduxit me in cellam vinariam ; ordinavit in me caritatem.⁵ Fulcite in me floribus, stipate me malis, quia amore langueo.

⁶ Læva ejus sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me.⁷ SPONSUS. Adjuro vos, filiæ Jerusalem, per capreas cervosque camporum, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, quoadusque ipsa velit.⁸ SPONSA. Vox dilecti mei ; ecce iste venit, saliens in montibus, transiliens colles.⁹ Similis est dilectus meus capreæ, hinnuloque cervorum. En ipse stat post parietem nostrum, respiciens per fenestras, prospiciens per cancellos.

¹⁰ En dilectus meus loquitur mihi. SPONSUS. Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni :¹¹ jam enim hiems transiit ; imber abiit, et recessit.¹² Flores apparuerunt in terra nostra ; tempus putationis advenit : vox turturis audita est in terra nostra ;¹³ ficus protulit grossos suos ; vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni :¹⁴ columba mea, in foraminibus petræ, in caverna maceriæ, ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis : vox enim tua dulcis, et facies tua decora.¹⁵ SPONSA. Capite nobis vulpes parvulas quæ demoliuntur vineas : nam vinea nostra floruit.¹⁶ Dilectus meus mihi, et ego illi, qui pascitur inter lilia,¹⁷ donec aspiret dies, et inclinentur umbræ. Revertere ; similis esto, dilecte mi, capreæ, hinnuloque cervorum super montes Bether.¹⁸ et idola penitus conterentur ;¹⁹ et introibunt in speluncas petrarum, et in voragines terræ, a facie formidinis Domini et a gloria majestatis ejus, cum surrexerit percutere terram.²⁰ In die illa projiciet homo idola argenti sui, et simulacra auri sui, quæ fecerat sibi ut adoraret, talpas et vespertiliones.²¹ Et ingreditur scissuras petrarum et in cavernas saxorum, a facie formidinis Domini, et a gloria majestatis ejus, cum surrexerit percutere terram.²² Quiescite ergo ab homine, cujus spiritus in naribus ejus est, quia excelsus reputatus est ipse.