Read the Bible

¹ Ik zeg de waarheid in Christus en lieg niet, --waarvan mijn geweten mij getuigenis geeft in den Heiligen Geest² --dat ik grote treurigheid en smart zonder ophouden in mijn hart heb.³ Ik wenste wel zelf verbannen te zijn van Christus voor mijne broederen, die mijne maagschap zijn naar het vlees;⁴ die van Isral zijn, aan wie het kindschap toebehoort, en de heerlijkheid, en het verbond, en de wet, en de godsverering, en de beloften;⁵ van wie ook de vaderen zijn, en van wie ook Christus afstamt naar het vlees, die is: God boven alles geloofd in eeuwigheid, Amen.

⁶ Doch ik zeg dit niet, alsof Gods woord daarom ware weggevallen. Want het zijn niet allen Isralieten, die van Isral zijn;⁷ ook niet allen, die Abrahams zaad zijn, zijn daarom ook kinderen, maar: "In Isak zal u het zaad genoemd worden";⁸ dat is: die zijn Gods kinderen niet, die naar het vlees kinderen zijn, maar de kinderen der belofte worden voor zaad gerekend.⁹ Want dit is een woord der belofte: "Omtrent dezen tijd zal ik komen, en Sara zal een zoon hebben."¹⁰ En dit niet alleen, maar zo is het ook geschied met Rebekka, toen zij zwanger was bij nen, Isak, onzen vader.¹¹ Want eer de kinderen geboren waren, en noch goed noch kwaad gedaan hadden, opdat Gods voornemen naar de verkiezing, niet uit verdienste der werken, maar uit den roepende, zou bestaan,¹² werd tot haar gezegd: "De oudere zal den jongere dienen";¹³ gelijk geschreven staat: "Jakob heb ik liefgehad, maar Esau heb ik gehaat".

¹⁴ Wat zullen wij dan zeggen? Is er dan onrechtvaardigheid bij God? Dat zij verre!¹⁵ Want Hij spreekt tot Mozes: "Ik zal mij ontfermen over wien Ik mij ontferm, en zal barmhartig zijn jegens wien Ik barmhartig ben".¹⁶ Zo ligt het nu niet aan iemands willen of lopen, maar aan den ontfermenden God.¹⁷ Want de Schrift zegt tot Farao: "Juist daartoe heb Ik u verwekt, opdat Ik aan u mijne macht zou betonen, en opdat mijn naam verkondigd worde op de gehele aarde".¹⁸ Zo ontfermt Hij zich nu over wien Hij wil, en verstokt wien Hij wil.¹⁹ Nu zult gij tot mij zeggen: Wat beschuldigt Hij ons dan? Want wie kan zijnen wil wederstaan?²⁰ Maar, o mens, wie zijt gij toch, dat gij God wilt tegenspreken? Zegt ook een werk tot zijnen meester: Waarom hebt gij mij Z gemaakt?²¹ Of heeft de pottebakker geen macht om van denzelfden klomp het ene vat te maken tot eervol, en het andere tot onaanzienlijk gebruik?²² En wat te zeggen, indien nu God, zijn toorn willende tonen en zijne macht bekendmaken, met grote lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, toebereid tot het verderf;²³ en indien Hij heeft willen doen kennen den rijkdom zijner heerlijkheid aan vaten der barmhartigheid, die Hij tevoren bereid heeft tot heerlijkheid?²⁴ Zo heeft Hij ook ons geroepen, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen;

²⁵ gelijk Hij ook door Hosa zegt: "Ik zal hetgeen mijn volk niet was, mijn volk noemen, en die niet bemind was, mijne beminde".²⁶ En het zal geschieden in de plaats, waar tot hen gezegd werd: "Gij zijt mijn volk niet, aldaar zullen zij genoemd worden kinderen des levenden Gods."²⁷ En Jesaja roept over Isral: "Al ware het getal der kinderen van Isral als het zand aan de zee, zo zal het overblijfsel zalig worden.²⁸ Want Hij voleindt en besluit ene zaak in gerechtigheid; en de besloten zaak zal de Heer uitvoeren op de aarde".²⁹ En gelijk Jesaja te voren zegt: "Ware het, dat de Heer Zebath ons geen zaad had laten overblijven, zo waren wij als Sodom geworden, en aan Gomorra gelijk geweest."

³⁰ Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die naar de gerechtigheid niet hebben gestaan, de gerechtigheid verkregen hebben, namelijk de gerechtigheid, die uit het geloof komt;³¹ maar Isral heeft naar de wet der gerechtigheid gestaan, en is tot de wet der gerechtigheid niet gekomen.³² Waarom dat? Omdat zij die zochten niet uit geloof, maar als uit de werken der wet; want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots,³³ gelijk geschreven staat: "Zie, ik leg in Sion een steen des aanstoots en een rotssteen der ergernis; en wie in hem gelooft, zal niet beschaamd worden".