Read the Bible

¹ Een psalm van David om voor te zingen. Van de hinde, die vroeg gejaagd wordt. (22-2) Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? Ik kerm, maar mijne hulp is ver.² (22-3) Mijn God, bij dag roep ik, zo antwoordt Gij niet; en des nachts zwijg ik ook niet.³ (22-4) Maar Gij zijt heilig, Gij, die onder de lofgezangen van Isral woont.⁴ (22-5) Onze vaders hoopten op U; en toen zij hoopten, hielpt Gij hen uit;⁵ tot U riepen zij en werden gered, (22-6) zij hoopten op U en werden niet te schande.⁶ (22-7) Maar ik ben een worm en geen mens, een spot der lieden en ene verachting des volks.⁷ (22-8) Allen, die mij zien, bespotten mij; zij steken de tong uit en schudden het hoofd:⁸ (22-9) Hij klage het den Heer, dat die hem helpe en hem redde, dewijl Hij lust aan hem heeft!⁹ (22-10) Want Gij hebt mij uit den moederschoot getogen, Gij waart mijn toeverlaat, toen ik nog aan de borst mijner moeder lag;¹⁰ (22-11) op U ben ik geworpen sinds mijne geboorte, Gij zijt mijn God van den moederschoot af.

¹¹ (22-12) Wees niet verre van mij, daar de angst nabij en hier geen helper is.¹² (22-13) Grote varren hebben mij omsingeld, sterke stieren hebben mij omringd:¹³ (22-14) hunnen muil sperren zij tegen mij op, als een brullende en verscheurende leeuw.¹⁴ (22-15) Ik ben uitgegoten als water, al mijne beenderen hebben zich van n gescheiden; mijn hart is in mijn lijf als gesmolten was.¹⁵ (22-16) Mijn krachten zijn verdroogd als ene potscherf, en mijne tong kleeft aan mijn gehemelte; en Gij legt in het stof des doods mij neder.¹⁶ (22-17) Want honden hebben mij omringd en een rot van boosdoeners heeft zich rondom mij gevoegd; zij hebben mijne handen en voeten doorgraven.¹⁷ (22-18) Ik kan al mijne beenderen tellen, en zij aanschouwen het en zien met wellust op mij.¹⁸ (22-19) Zij delen mijne klederen onder zich, en werpen het lot over mijn gewaad.¹⁹ (22-20) Maar Gij, Heer, wees niet verre, mijne sterkte, haast U om mij te helpen.²⁰ (22-21) Red mijne ziel van het zwaard, mijne enige uit de macht der honden.²¹ (22-22) Help mij uit den muil van den leeuw, en red mij van den eenhoorn.

²² (22-23) Ik wil uwen naam mijnen broederen prediken, ik wil U in de gemeente roemen.²³ (22-24) Roemt den Heer, gij die Hem vreest; Hem ere al het zaad van Isral.²⁴ (22-25) Want Hij heeft niet veracht noch versmaad de ellende des armen, en zijn aangezicht voor hem niet verborgen; en toen hij tot Hem riep, hoorde Hij het.²⁵ (22-26) Ik wil U prijzen in de grote gemeente, ik wil mijne geloften betalen, voor degenen, die Hem vrezen.²⁶ (22-27) De ellendigen zullen eten, dat zij verzadigd worden, en die naar den Heer vragen, zullen Hem prijzen; uw hart leve eeuwiglijk.²⁷ (22-28) Alle einden der wereld zullen dit gedenken en zich tot den Heer bekeren, en voor Hem zullen alle geslachten der volken aanbidden;²⁸ want de Heer heeft het rijk, (22-29) en Hij heerst over de volken.²⁹ (22-30) Al de vetten der aarde zullen eten en aanbidden; voor Hem zullen allen de knien buigen, die in het stof liggen en die kommerlijk leven.³⁰ (22-31) Hij zal een geslacht hebben, dat Hem dient; van den Heer zal men verkondigen tot in verre geslachten.³¹ (22-32) Zij zullen komen en zijne gerechtigheid prediken aan het volk, dat geboren wordt, dat Hij het gedaan heeft.