Read the Bible

¹ Waarom zijn voor den Almachtige geen tijden voorbehouden en waarom zien zij, die Hem kennen, zijne dagen niet?² Zij zetten de grenspalen terug, zij roven de kudden en weiden zij.³ Zij drijven den ezel der wezen weg, en nemen den os der weduwe tot pand.⁴ De armen moeten voor hen wijken, en de nooddruftigen in het land moeten zich verbergen.⁵ Zie, gelijk woudezels in de woestijn, gaan zij aan het werk en zoeken roof; de woestijn heeft hun spijs voor hunne kinderen.⁶ Zij maaien op den akker alles wat hij draagt, en plukken den wijnberg af, dien zij met onrecht hebben.⁷ Den naakte laten zij liggen en laten hun geen dekking in de koude, wier klederen zij genomen hebben,⁸ zodat zij zich tot de steenrotsen moeten begeven, als er van de bergen een slagregen op hen stort, dewijl zij anders geen schuilplaats hebben.⁹ Zij rukken het kind van de borst weg, en maken het tot een wees, en maken de lieden arm met panden.¹⁰ De naakten laten zij zonder klederen gaan, en den hongerigen ontnemen zij de schoven.¹¹ Zij dwingen hen olie te slaan op hun eigen molens, en hun eigen wijnpersen te treden, en laten hen echter dorst lijden.¹² Zij doen de lieden in de stad zuchten, en de ziel der verslagenen kermen, en God stoort hen niet.

¹³ Daarom zijn zij afvallig geworden van het licht, en kennen zijnen weg niet, en keren niet weder tot zijne paden.¹⁴ Als de dag aanbreekt, staat de moordenaar op, en doodt den arme en nooddruftige; en des nachts is hij als een dief.¹⁵ Het oog des overspelers neemt de schemering waar en zegt: Geen oog ziet mij; en hij bedekt zijn aangezicht.¹⁶ In het duister breekt hij in de huizen, bij dag verbergen zij zich te zamen en schuwen het licht.¹⁷ Want als de morgenstond komt, is het voor hen als duisternis, want zij zijn bekend met de verschrikking van den nacht.

¹⁸ Hij vaart snel weg als op een water; zijne have wordt klein in het land, en hij bouwt zijnen wijnberg niet.¹⁹ Het graf neemt hen weg, die zondigen, gelijk de hitte en droogte het sneeuwwater verteert.²⁰ De moederschoot zal hem vergeten, het gewormte zal zijn lust worden, aan hem wordt niet meer gedacht; hij zal afgehouwen worden als een slechte boom.²¹ Hij heeft de eenzame beleedigd, die niet baart, en heeft der weduw geen goed gedaan.²² Maar God behoudt de machtigen door zijne kracht; dat zij weder opstaan, wanneer zij aan het leven wanhopen.²³ Hij geeft hun, dat zij veilig zijn en een stem hebben en zijne ogen zien op hunne wegen.²⁴ Zij zijn een kleinen tijd verheven, en zullen vernietigd en onderdrukt en geheel en al uitgeroeid worden; en gelijk de eerste bloesem aan de aren, zo zullen zij afgeslagen worden.²⁵ Is het niet zo? Wie zou mij van leugens beschuldigen, en waar maken, dat mijne rede niets is?