Read the Bible

¹ Mij adem is zwak en mijne dagen zijn afgekort; het graf is nabij.² Voorwaar, bespotting omgeeft mij en op hunne verbittering moet mijn oog rusten.³ Wees Gij zelf mijn borg voor U, wie wil voor mij instaan?⁴ Gij hebt het verstand voor hun hart verborgen; daarom zult Gij hen niet verhogen.⁵ Hij roemt wel bij zijne vrienden den buit, maar de ogen zijner kinderen zullen versmachten.⁶ Hij heeft mij tot een spreekwoord onder de lieden gesteld, en ik moet mij in het aangezicht laten spuwen.⁷ Mijne gedaante is donker geworden van treuren, en al mijne leden zijn als een schaduw.⁸ Daarover zullen de rechtvaardigen droevig zien, en de onschuldigen zullen zich stellen tegen de huichelaars.⁹ De rechtvaardige zal zijnen weg houden, en wie rein van handen is, zal sterk blijven.

¹⁰ Welaan, keert allen herwaarts en komt: ik zal toch geen wijze onder u vinden.¹¹ Mijne dagen zijn vergaan, en mijne aanslagen, die in mijn hart gezeteld hebben, zijn verstrooid.¹² Zij hebben van den nacht dag gemaakt, en van den dag nacht.¹³ Al wacht ik lang, zo is toch het graf mijne woonplaats, en in de duisternis is mijn leger gemaakt;¹⁴ de verrotting noem ik mijnen vader, en de wormen mijne moeder en mijne zuster;¹⁵ wat zal ik verwachten; en wie zal mij mijne hoop doen aanschouwen?¹⁶ Nederwaarts in het graf zal zij varen, zij zal met mij in het stof liggen.