Read the Bible

¹ En na twee jaren had Farao een droom, dat hij stond aan de rivier,² en zag uit de rivier opklimmen zeven schone, vette koeien, die gingen weiden in het gras;³ na dezen zag hij zeven andere koeien uit de rivier opklimmen; die waren lelijk en mager, en zij gingen bij de andere koeien aan den oever van de rivier.⁴ En de lelijke en magere koeien verslonden die zeven schone en vette koeien. Toen ontwaakte Farao.⁵ En hij viel weder in slaap en droomde nog eens, en zag, dat zeven aren opschoten uit nen halm, vol en dik;⁶ daarna zag hij zeven dunne en door den oostenwind verzengde aren opgaan;⁷ en de zeven magere aren verslonden de zeven dikke en volle aren. Toen ontwaakte Farao, en merkte, dat het een droom was.⁸ En toen het morgen werd, was zijn geest bekommerd, en hij zond heen en liet roepen alle waarzeggers in Egypte en alle wijzen, en vertelde hun zijne dromen; maar er was niemand, die ze Farao kon uitleggen.

⁹ Toen sprak de opperschenker tot Farao en zeide: Ik gedenk heden aan mijne zonden,¹⁰ toen Farao toornig was op zijne knechten, en mij met den opperbakker in de gevangenis zette in het huis van den overste der lijfwacht,¹¹ toen droomden wij beiden in denzelfden nacht, elk zijnen droom; waarvan de betekenis hem zelven aanging.¹² En er was bij ons een Hebreeuws jongeling, een knecht van den overste der lijfwacht; dien vertelden wij ze, en hij legde ons onze dromen uit, elk naar zijnen droom.¹³ En gelijk hij ze ons uitlegde, zo is het ook gebeurd; want ik ben weder in mijn ambt gesteld, en de ander is opgehangen.¹⁴ Toen zond Farao heen en liet Jozef roepen, en men haalde hem schielijk uit den kerker, en hij liet zich scheren, en trok andere klederen aan, en kwam tot Farao.¹⁵ Toen sprak Farao tot hem: ik heb een droom gedroomd en er is niemand, die hem uitleggen kan; maar ik heb van u horen zeggen, dat, als gij een droom hoort, gij hem kunt uitleggen.¹⁶ Jozef antwoordde Farao en sprak: Dat staat niet aan mij: God zal echter Farao wat goeds te kennen geven.

¹⁷ Toen sprak Farao tot Jozef: Ik droomde, dat ik stond aan den oever van de rivier,¹⁸ en zag uit de rivier opklimmen zeven schone, vette koeien, en die gingen in het gras;¹⁹ en na deze zag ik zeven andere, dorre, zeer lelijke en magere koeien opklimmen; ik heb in geheel Egypteland zulke lelijke niet gezien.²⁰ En de magere en lelijke koeien verslonden de zeven eerste vette koeien;²¹ en toen zij ze verslonden hadden, merkte men het niet aan haar, dat zij die gegeten hadden, en zij bleven lelijk gelijk te voren. Toen ontwaakte ik.²² En nog eens zag ik in mijnen droom zeven aren op nen halm wassen, vol en dik;²³ daarna gingen zeven dorre aren op, dun en verzengd:²⁴ en de zeven dunne aren verslonden de zeven dikke aren. En ik heb het den waarzeggers gezegd, maar zij kunnen het mij niet verklaren.²⁵ Jozef antwoordde Farao: Die beide dromen van Farao zijn n; want God geeft Farao te kennen, wat Hij voorheeft.²⁶ Die zeven schone koeien zijn zeven jaren, en die zeven goede aren zijn ook zeven jaren: het is nerlei droom.²⁷ Die zeven magere en lelijke koeien, die na deze opgekomen zijn, zijn zeven jaren; en die zeven magere en verzengde aren zijn zeven jaren van duurte.²⁸ Dit nu is hetgeen ik gezegd heb tot Farao, dat God Farao vertoont, wat Hij voorheeft.²⁹ Zie, zeven jaren van overvloed zullen komen in geheel Egypteland;³⁰ en na deze zullen zeven jaren van duurte komen, zodat men al dien overvloed in Egypteland vergeten zal; en die duurte zal het land verteren,³¹ dat men niet weten zal van den overvloed in het land, vanwege de duurte, die daarna komen zal; want zij zal zeer zwaar zijn.³² Dat nu Farao ten tweeden male gedroomd heeft, beduidt, dat God dit gewis en schielijk doen zal.

³³ Zo zie nu Farao om naar een verstandigen en wijzen man, en stelle hem over Egypteland,³⁴ en beschikke, dat men opzieners aanstelle in het land, en neme in de zeven jaren van overvloed het vijfde deel in Egypteland,³⁵ en verzamele alle spijs der goede jaren, die komen zullen, en legge koren op in Farao's korenhuizen tot voorraad in de steden, en beware het,³⁶ opdat men spijs tot voorraad vinde voor het land in de zeven jaren van duurte, die over Egypteland zullen komen, en het land niet van honger verga.³⁷ Dit woord behaagde Farao en al zijnen dienaren wl;³⁸ en Farao sprak tot zijne dienaren: Hoe zouden wij een man kunnen vinden als dezen, in wien de Geest Gods is!³⁹ En hij sprak tot Jozef: Dewijl God u dit alles heeft bekend gemaakt, zo is niemand zo verstandig en wijs als gij.⁴⁰ Gij zult over mijn huis zijn, en al mijn volk zal uw woord gehoorzaam zijn; alleen wegens den koninklijken stoel wil ik hoger zijn dan gij.⁴¹ En verder sprak Farao tot Jozef: Zie, ik heb u over geheel Egypteland gesteld.⁴² En hij nam zijnen ring van zijne hand, en stak dien aan Jozefs hand, en kleedde hem met witte zijde, en hing hem een gouden keten aan zijn hals,⁴³ en liet hem op zijnen tweeden wagen rijden, en liet Vr hem uitroepen: Dit is de vader des lands, en stelde hem over geheel Egypteland.⁴⁴ En Farao sprak tot Jozef: Ik ben Farao: zonder uwen wil zal niemand zijn hand of zijn voet roeren in geheel Egypteland.⁴⁵ En Farao noemde Jozefs naam Tsaphnat-Panach, en gaf hem Asnath, de dochter van Potifra, den priester te On, tot vrouw. Alzo trok Jozef uit om Egypteland te bezien;

⁴⁶ en hij was dertig jaar oud, toen hij voor Farao, den koning van Egypte, stond, en ging uit van Farao en trok door geheel Egypteland.⁴⁷ En het land bracht rijkelijk voort in de zeven jaren des overvloeds.⁴⁸ En hij verzamelde alle spijs der zeven jaren, die in Egypteland was, en legde die op in de steden: wat spijs er op het veld rondom elke stad was, dat bracht hij daar binnen.⁴⁹ Alzo legde Jozef zeer veel koren op, als het zand aan de zee, zodat hij ophield te tellen, want men kon het niet meer tellen.⁵⁰ En eer de duurte kwam, werden Jozef twee zonen geboren, welk Asnath, de dochter van Potifra, den priester te On, hem baarde.⁵¹ En hij noemde den eerste Manasse: want zeide hij God heeft mij laten vergeten al mijn ongeluk en het gehele huis mijns vaders.⁵² Den tweeden noemde hij Efram: want zeide hij God heeft mij laten wassen in het land mijner ellende.⁵³ Toen nu de zeven jaren van overvloed om waren in Egypteland,⁵⁴ begonnen de zeven jaren van duurte te komen, van welke Jozef gesproken had; en er was duurte in alle landen, maar in geheel Egypteland was brood.⁵⁵ Toen nu geheel Egypteland ook honger leed, riep het volk tot Farao om brood; maar Farao sprak tot alle Egyptenaars: Gaat heen naar Jozef, en doet wat hij u zegt.⁵⁶ Toen nu in het gehele land duurte was, opende Jozef overal de korenhuizen en verkocht aan de Egyptenaars, want de duurte werd hoe langer hoe groter in het land;⁵⁷ en alle landen kwamen naar Egypte tot Jozef om te kopen, want de duurte was groot in alle landen.