Read the Bible

¹ En de Heer sprak tot Mozes, zeggende:² Heilig Mij alle eerstgeborenen, al wat enige baarmoeder breekt bij de kinderen Israls, beide onder de mensen en het vee; zij zijn de mijne.³ Toen sprak Mozes tot het volk: Gedenkt aan dezen dag, waarop gij uit Egypte, uit het diensthuis, gegaan zijt; dat de Heer u met een machtige hand van hier heeft uitgevoerd; daarom zult gij geen zuurdeeg eten.⁴ Heden zijt gij uitgegaan, in de maand Abib.⁵ Als nu de Heer u brengen zal in het land der Kananieten, Hethieten, Amorieten, Hevieten en Jebusieten, hetwelk Hij uwen vaderen gezworen heeft u te geven, een land, in hetwelk melk en honig vloeit, zo zult gij dezen dienst houden in deze maand.⁶ Zeven dagen zult gij ongezuurd brood eten, en op den zevenden dag is het feest des Heren.⁷ Zeven dagen zult gij ongezuurd brood eten; geen zuurdeeg noch gezuurd brood zal bij u gezien worden op al uwe plaatsen,⁸ en gij zult op dien dag tot uwe zonen zeggen: Dit geschiedt wegens hetgeen de Heer ons gedaan heeft, toen wij uit Egypte trokken.⁹ En het zal u tot een teken zijn in uwe hand en tot een gedenkteken voor uwe ogen, opdat de wet des Heren in uwen mond zij, want de Heer heeft u met een machtige hand uit Egypte gevoerd.¹⁰ Daarom houdt deze inzetting op den bestemden tijd, jaarlijks.

¹¹ Als nu de Heer u in het land der Kananieten zal gebracht hebben, gelijk Hij u en uwen vaderen gezworen heeft, en het u zal gegeven hebben,¹² zo zult gij afzonderen voor den Heer al wat de baarmoeder breekt, alle eerstgeborenen onder het vee, die mannelijk zijn.¹³ De eerstgeborene van een ezelin zult gij lossen met een lam; maar indien gij het niet lost, zo maakt het af; maar alle eerstgeborenen der mensen onder uwe zonen, zult gij lossen.¹⁴ En als u heden of morgen uw zoon zal vragen: Wat is dat?, zo zult gij tot hem zeggen: De Heer heeft ons met een machtige hand uit Egypte, uit het diensthuis, gevoerd;¹⁵ want toen Farao hardnekkig weigerde ons los te laten, sloeg de Heer alle eerstgeborenen in Egypteland, van den eerstgeborene der mensen af tot den eerstgeborene van het vee: daarom offer ik aan den Heer al wat de baarmoeder breekt, dat een mannetje is; maar alle eerstgeborenen mijner zonen los ik.¹⁶ En het zal u tot een teken in uwe hand zijn, en tot een gedenkteken voor uwe ogen, want de Heer heeft ons met een machtige hand uit Egypte gevoerd.

¹⁷ Toen nu Farao het volk had laten uittrekken, voerde God hen niet langs den weg door het land der Filistijnen, die de naaste was; want God dacht: Het mocht het volk berouwen, als zij den strijd zien, en zij mochten weder naar Egypte keren.¹⁸ Daarom voerde hij het volk langs een omweg door de woestijn der Schelfzee; en de kinderen Israls trokken gewapend uit Egypteland.¹⁹ En Mozes nam Jozefs gebeente met zich; want deze had een eed van de kinderen Israls genomen, zeggende: God zal u bezoeken; voert alsdan mijn gebeente met u van hier.²⁰ Alzo trokken zij uit van Sukkoth, en legerden zich te Etham aan het begin der woestijn.²¹ En de Heer trok voor hen uit, bij dag in ene wolkkolom om hen op den rechten weg te voeren, en bij nacht in ene vuurkolom om hun licht te geven, opdat zij dag en nacht zouden kunnen reizen.²² De wolkkolom week nimmer van het volk bij dag, noch de vuurkolom des nachts.