Read the Bible

¹ Noomi nu had een bloedverwant van haars mans kant, een vermogend man, uit Elimelechs geslacht, Boaz genaamd.² En Ruth de Moabietische zeide tot Noomi: Laat mij het veld ingaan en aren oplezen achter den man bij wien ik gunst vind. Zij zeide tot haar: Ga, mijn dochter.³ Zij ging dan, kwam op het veld en zamelde in achter de maaiers. Toevallig trof zij het land van Boaz die uit Elimelechs geslacht was.

⁴ En zie, daar kwam Boaz uit Bethlehem en zeide tot de maaiers: De Heer zij met u! Zij zeiden tot hem: De Heer zegene u!⁵ Toen zeide Boaz tot den opzichter der maaiers: Van wien is dat meisje?⁶ De opzichter der maaiers antwoordde en zeide: Dat is een Moabietische, dezelfde die met Noomi uit het veld van Moab gekomen is.⁷ Zij kwam vragen: Laat mij toch lezen en inzamelen bij de schoven achter de maaiers. Zo kwam zij en bleef van vanmorgen af tot nu toe op de been; stilgezeten heeft zij weinig.⁸ Nu zeide Boaz tot Ruth: Hoor eens, mijn dochter, ga niet heen om op een ander veld te lezen; ook moet gij niet van hier gaan, maar u bij mijn meisjes voegen.⁹ Met de ogen op het veld dat zij maaien, moet gij achter haar lopen; ik heb de knechten verboden u aan te raken. En hebt gij dorst, ga dan naar het vaatwerk en drink van hetgeen de jongens scheppen.¹⁰ Toen viel zij op haar aangezicht, boog zich ter aarde en zeide tot hem: Waarom heb ik gunst in uw oog gevonden, zodat gij acht op mij geslagen hebt, hoewel ik een buitenlandsche ben?¹¹ Boaz antwoordde en zeide tot haar: Het is mij wel verteld, alwat gij voor uw schoonmoeder gedaan hebt na den dood van uw man: hoe gij vader, moeder en geboortegrond hebt verlaten en naar een volk zijt gegaan dat gij gisteren en eergisteren niet kendet.¹² De Heer zal uw daad vergelden. Uw loon zij volkomen van wege den Heer, den god Israels onder wiens vleugelen gij toevlucht zijt komen zoeken!¹³ Zij zeide: Dat ik gunst in uw oog vinde, mijn heer! Want gij hebt mij getroost en uw dienares vriendelijk toegesproken, terwijl ik toch niet vergeleken kan worden met een uwer dienstmaagden.¹⁴ Tegen etenstijd zeide Boaz tot haar: Kom nader, eet van het brood en doop uw bete in den azijn. Zo ging zij aan de zijde der maaiers zitten, en hij reikte haar geroost koorn, zodat zij tot verzadiging at en overhield.¹⁵ Toen zij weder opstond om te lezen, beval Boaz de knechten: Laat haar ook tussen de schoven oprapen en grieft haar niet.¹⁶ Dan moet gij ook van tijd tot tijd voor haar iets uit de garven trekken en laten vallen, dat zij het oprape, en haar geen hard woord geven.

¹⁷ Zo las zij tot den avond toe aren op het veld en sloeg toen uit wat zij gelezen had; het was ongeveer een maat gerst.¹⁸ Zij nam het op en kwam de stad in. Toen haar schoonmoeder zag wat zij opgeraapt had en Ruth ook voor den dag haalde en haar gaf wat zij, na zelf verzadigd te zijn, had overgehouden,¹⁹ zeide haar schoonmoeder tot haar: Waar hebt gij vandaag aren gelezen en gewerkt? Gezegend hij die acht op u geslagen heeft! Zij vertelde aan haar schoonmoeder, bij wien zij gewerkt had, en zeide: De man bij wien ik heden gewerkt heb heet Boaz.²⁰ Hierop zeide Noomi tot haar schoondochter: Gezegend zij hij van den Heer, die zijn gunst niet heeft onttrokken, noch aan de levenden noch aan de doden! Voorts zeide Noomi tot haar: Die man is een nabestaande van ons; hij is een onzer lossers.²¹ En Ruth de Moabietische zeide: Ook heeft hij nog tot mij gezegd: Blijf bij mijn knechten, totdat zij den gehelen oogst die van mij te veld staat hebben afgedaan.²² En Noomi zeide tot haar schoondochter Ruth: Het is raadzaam, mijn dochter, dat gij met zijn meisjes naar buiten gaat; zij mochten u op een ander veld eens hardvallen.²³ Dientengevolge bleef zij bij de meisjes van Boaz om aren te lezen, totdat zij met den gerste oogst en den tarweoogst afgedaan hadden. Daarna bleef zij bij haar schoonmoeder thuis.