Read the Bible

¹ Een kunstig lied van David, toen hij in de spelonk was. Een gebed. (142-2) Luide krijt ik tot den Heer, luid smekend roep ik den Heer aan;² (142-3) ik stort mijn klacht voor hem uit, maak hem mijn nood bekend.³ (142-4) Toen mijn geest in mij omneveld werd--en gij weet hoe mijn weg is--hebben zij op het pad waarop ik ging een strik voor mij verstoken.

⁴ (142-5) Schouw ik naar rechts, of zie ik naar links--niemand die mij wil kennen; elke wijkplaats ging mij verloren; niemand vraagt naar mij.⁵ (142-6) Tot u, Heer, krijt ik; ik zeg: Gij zijt mijn toevlucht, mijn deel in het land der levenden.⁶ (142-7) Luister naar mijn klacht, want ik ben zeer zwak; verlos mij van mijn vervolgers, want zij zijn mij te sterk.⁷ (142-8) Voer mij uit den kerker, opdat ik uw naam love. Rechtschapenen zullen mij omringen, wanneer gij mij weldoet.