Read the Bible

¹ Voor den orkestmeester. Van David. Een psalm. God, in wien ik roem, zwijg niet!² Want zij hebben een mond vol boosheid, een mond vol bedrog tegen mij opengedaan, tot mij gesproken met een leugentong;³ met woorden van haat hebben zij mij omgeven, zonder reden tegen mij gestreden.⁴ Tot loon voor mijn liefde belagen zij mij, terwijl ik een en al biddende ben;⁵ zij vergolden mij kwaad voor goed en haat voor de liefde die ik bewees.

⁶ Stel over hem een boze aan, en sta een aanklager aan zijn rechterhand;⁷ voor het gericht gedaagd, worde hij schuldig verklaard, en zijn gebed gelde als zonde.⁸ Mogen zijn dagen weinige zijn; een ander krijge zijn ambt;⁹ mogen zijn kinderen wezen worden, zijn vrouw worde weduwe;¹⁰ mogen zijn kinderen bedelend omdolen, verjaagd worden uit hun bouwvallen.¹¹ Aze de woekeraar op alwat hij bezit, en worde zijn have door vreemden geplunderd:¹² Hij hebbe niemand wiens gunst bestendig is, niemand die zich over zijn wezen ontfermt;¹³ zijn nakomelingschap zij ter uitroeiing bestemd, reeds in het volgend geslacht worde haar naam uitgewist.¹⁴ De schuld zijner vaderen blijve bij den Heer in gedachtenis, niet uitgewist worde de zonde zijner moeder;¹⁵ de Heer hebbe die voortdurend voor ogen, opdat hij hun nagedachtenis van de aarde verdelge;¹⁶ omdat hij er niet aan dacht goedertierenheid te bewijzen, maar den ellendigen, armen, blooden man ten dode vervolgde.¹⁷ Hij had den vloek lief--zo treffe die hem! Hij had geen lust aan den zegen--zo blijve die verre van hem!¹⁸ Hij trok den vloek aan als een gewaad--zo dringe die als water in zijn binnenste, als olie in zijn gebeente;¹⁹ de vloek zij hem tot een kleed waarin hij zich hult, en tot een gordel dien hij voortdurend draagt.²⁰ Dit zij vanwege den Heer het loon mijner tegenstanders, van hen die vervloekingen over mij uitspreken.

²¹ Maar, gij, Heer, o Heer, handel met mij om uws naams wil; verlos mij naar den rijkdom uwer goedertierenheid;²² want ik ben arm en ellendig, en mijn hart krimpt in mijn boezem ineen.²³ Gelijk een schaduw als zij lang wordt slink ik weg, ik ben als een sprinkhaan afgeschud;²⁴ mijn knieen knikken van het vasten, en mijn vlees is door gebrek aan olie verschrompeld.²⁵ Zo ben ik hun ten hoon geworden; als zij mij zien, schudden zij het hoofd.²⁶ Help mij, Heer, mijn God! red mij naar uw goedertierenheid;²⁷ opdat zij erkennen dat dit uw hand is, dat gij, Heer, het gedaan hebt.²⁸ Al vloeken zij, wil gij zegenen! Dat zij die tegen mij opstaan te schande worden, en dat uw dienstknecht zich verblijde;²⁹ dat mijn tegenstanders bekleed worden met smaadheid en zich hullen in hun schande als in een mantel!³⁰ Luid zal ik den Heer loven met mijn mond, hem prijzen te midden ener schare;³¹ want hij staat aan de rechterhand des armen om hem te redden uit de macht van hen die hem veroordelen.