Read the Bible

¹ Looft den Heer, want hij is goed, want eeuwig duurt zijn goedertierenheid!² Zo zullen des Heeren verlosten spreken, zij die hij verlost heeft uit den nood,³ en uit de landen herzameld, van oost en west, van het noorden en den zeekant.⁴ Zij doolden in de woestijn, op ongebaande wegen, een bewoonde stad vonden zij niet;⁵ gekweld werden zij door honger en dorst, en hun ziel verkwijnde in hen.⁶ Zij kreten tot den Heer toen het hun bang was; hij verloste hen uit hun angsten,⁷ hij deed hen treden op een effen weg; opdat zij konden gaan naar een bewoonde stad.⁸ Dat zij den Heer loven om zijn goedertierenheid om zijn wonderbare werken aan de mensenkinderen;⁹ omdat hij de dorstige ziel gelaafd, de hongerige met het goede verzadigd heeft!

¹⁰ Mensen die in duisternis en stikdonker zaten, in ellende en ijzer geklonken--¹¹ want zij hadden zich verzet tegen de woorden Gods, en den raadslag des Allerhoogsten gesmaad;¹² daarom had hij hun hart door moeite gebogen, waren zij gestruikeld zonderdat iemand hen hielp.¹³ Zij kreten tot den Heer toen het hun bang was; hij redde hen uit hun angsten,¹⁴ hij voerde hen uit duisternis en stikdonker en verbrak hun boeien.¹⁵ Dat zij den Heer loven om zijn goedertierenheid om zijn wonderbare werken aan de mensenkinderen;¹⁶ omdat hij koperen deuren verbroken, ijzeren grendels stukgeslagen heeft!

¹⁷ Mensen, krank vanwege hun zondigen wandel, die lijden moesten om hun overtredingen--¹⁸ zij hadden een afschuw van alle spijs en waren reeds dicht bij de poorten des doods.¹⁹ Zij kreten tot den Heer toen het hun bang was; hij redde hen uit hun angsten,²⁰ hij zond zijn woord uit en genas hen, hij deed hen aan hun groeve ontkomen.²¹ Dat zij den Heer loven om zijn goedertierenheid, om zijn wonderbare werken aan de mensenkinderen;²² dat zij lofoffers brengen en jubelend zijn werken vermelden!

²³ Mensen die op schepen de zee bevoeren, handel dreven op grote wateren--²⁴ zij hebben des Heeren werken gezien en zijn wonderen in de kolken;²⁵ hij sprak en deed een stormwind opsteken, die haar golven opzweepte;²⁶ zij rezen ten hemel en daalden in de diepten; hun ziel versmolt in wee;²⁷ zij tuimelden, waggelden als beschonkenen, en al hun wijsheid werd te schande.²⁸ Zij kreten tot den Heer toen het hun bang was; hij bevrijdde hen uit hun angsten,²⁹ hij maakte den storm tot een suizen, en de golven der zee werden stil.³⁰ Zij verheugden zich dat de zee bedaarde, dat hij hen voerde naar de door hen gewenschte havenplaats.³¹ Dat zij den Heer loven om zijn goedertierenheid, om zijn wonderbare daden aan de mensenkinderen,³² hem verhoogen in de vergadering des volks, in den raad der oudsten hem roemen!

³³ Hij maakt stromen tot een woestijn, bronrijke oorden tot een dorstigen bodem,³⁴ vruchtbaar land tot zilten grond, vanwege de boosheid der bewoners.³⁵ Hij maakt een woestijn tot een waterplas, een dorre streek tot een bronrijk oord;³⁶ daar doet hij hongerigen wonen, die er een bewoonde stad stichten,³⁷ akkers bezaaien en wijnbergen beplanten, die vruchten leveren om in te zamelen.³⁸ Hij zegent hen, zodat zij zich sterk vermenigvuldigen, en maakt dat hun veestapel niet klein is.³⁹ En nemen zij in aantal af en zinken zij, door den druk van onheil en jammer--⁴⁰ hij stort verachting uit voor edelen en doet hen in een padloze wildernis ronddolen;⁴¹ den arme heft hij op uit de ellende en maakt de geslachten talrijk als kudden.⁴² De deugdzamen zien het met vreugde, en de boosheid sluit haar mond.⁴³ Wie wijs is geve hierop acht, en lette op des Heeren gunstbewijzen.