Read the Bible

¹ Jezus keerde, vol van heiligen geest, van den Jordaan terug en werd door den Geest in de woestijn rondgevoerd,² waar hij veertig dagen lang door den duivel in verzoeking gebracht werd. Hij at die dagen niets en had aan het eind er van honger.³ Nu zeide de Duivel tot hem: Indien gij Gods Zoon zijt, zeg tot dezen steen brood te worden.⁴ Maar Jezus antwoordde hem: Er staat geschreven dat de mens niet bij brood alleen zal leven.⁵ Hierop voerde hij hem mee en toonde hem in een oogwenk al de koninkrijken der wereld.⁶ En de Duivel zeide tot hem: U zal ik deze gehele macht en de heerlijkheid dier rijken geven; want mij is zij geschonken, en ik geef ze wien ik wil.⁷ Indien gij dan mij aanbidt, zal dat alles het uwe zijn.⁸ Maar Jezus antwoordde hem: Er staat geschreven: Gij zult den Heer uw God aanbidden en Hem alleen dienen.⁹ Toen bracht hij hem naar Jeruzalem, zette hem op de tinne van den tempel en zeide tot hem: Indien gij Gods Zoon zijt, stort u dan van hier naar beneden;¹⁰ want er staat geschreven dat Hij zijn engelen zal bevelen u te bewaren¹¹ en u op de handen te dragen, opdat gij uw voet aan geen steen stoot.¹² Maar Jezus antwoordde hem: Er is gezegd: Gij zult den Heer uw God niet op de proef stellen.¹³ Toen de Duivel alle verzoekingen uitgeput had, week hij voorloopig van hem.

¹⁴ Jezus keerde door de kracht van den Geest naar Galilea terug, en terwijl over hem in den gehelen omtrek gesproken werd,¹⁵ gaf hij, door allen hooggeeerd, in hun synagogen onderricht.¹⁶ Eens kwam hij te Nazaret, waar hij opgevoed was, en ging naar zijn gewoonte op den sabbatdag naar de synagoge. Toen hij opstond om voor te lezen,¹⁷ werd hem het boek van den profeet Jezaja gebracht; hij opende het en trof de plaats waar geschreven stond:¹⁸ De geest des Heeren is op mij; daarom heeft Hij mij gezalfd om aan armen een Blijmare te brengen; Hij heeft mij gezonden¹⁹ om aan gevangenen vrijlating aan te kondigen en aan blinden herstel van gezicht om mishandelden in vrijheid te stellen om een jaar van des Heeren welbehagen aan te kondigen.²⁰ Na het boek gesloten en aan den dienaar teruggegeven te hebben, zette hij zich neer, en de ogen van allen in de synagoge waren op hem gevestigd.²¹ Nu begon hij tot hen te zeggen: Heden is het Schriftwoord dat gij gehoord hebt vervuld.²² Allen schonken hem bijval en zeiden, verwonderd over de liefelijke woorden die uit zijn mond kwamen: Is dit niet de zoon van Jozef?²³ En hij zeide tot hen: Zeker zult gij mij het spreekwoord toevoegen: Geneesheer, help uzelf. Alwat wij gehoord hebben dat in Kapernaum geschied is, doe dat ook in uw vaderstad.²⁴ Maar--ging hij voort--voorwaar, ik zeg u dat een profeet in zijn vaderland niet erkend wordt.²⁵ En naar waarheid zeg ik u dat er vele weduwen in Israel waren in de dagen van Elia, toen de hemel drie jaren en zes maanden gesloten was, zodat over de gehele aarde grote hongersnood heerste,²⁶ en tot geen van haar werd Elia gezonden, maar wel tot een weduwe te Sarepta in Sidonie;²⁷ en vele melaatsen waren er in Israel ten tijde van den profeet Eliza, en niemand van hen werd gereinigd, maar wel Naaman de Syrier.²⁸ Op het horen hiervan werden allen in de synagoge woedend;²⁹ zij stonden op, wierpen hem de stad uit en voerden hem naar den rand van den berg waarop hun stad gebouwd was om hem er van af te werpen.³⁰ Maar hij ging midden door hen heen en vertrok.

³¹ In Kapernaum, een stad van Galilea, gekomen, leerde hij hun op de sabbatdagen,³² en zij stonden versteld over zijn onderricht; want hij sprak met gezag.³³ Eens was in de synagoge een mens die den geest van een onreinen duivel in zich had. Deze schreeuwde:³⁴ Ha, wat hebben wij met u uit te staan, Jezus de Nazarener? Komt gij om ons te verderven? Ik weet wie gij zijt: De Heilige Gods.³⁵ Maar Jezus sprak hem fors aan en zeide: Zwijg en vaar van hem uit! en de duivel wierp den man midden onder de omstanders en voer van hem uit, zonder hem te beschadigen.³⁶ Verbazing beving allen, en zij zeiden tot elkander: Wat is dat voor een woord waarmee hij met zoveel gezag en kracht de onreine geesten beveelt uit te varen!³⁷ En een roep van hem ging uit naar elke plaats van den omtrek.³⁸ Hij nu verliet de synagoge en kwam in het huis van Simon. De schoonmoeder van Simon was bevangen door een zware koorts, en men vroeg hem voor haar om hulp.³⁹ Toen boog hij zich over haar heen en bestrafte de koorts. Deze verliet haar, en zij stond dadelijk op en bediende hen.⁴⁰ En tegen zonsondergang brachten allen hun kranken, lijders aan allerlei kwalen, tot hem, en hij genas ze door hun een voor een de handen op te leggen.⁴¹ Ook voeren van velen duivelen uit, schreeuwend: Gij zijt de Zoon Gods! Maar nadrukkelijk verbood hij hun te spreken; omdat zij wisten dat hij de Christus was.⁴² Toen het dag was geworden, ging hij naar buiten en begaf zich naar een eenzame plaats. De scharen zochten naar hem en hielden hem tegen: hij zou toch niet van hen weggaan!⁴³ Maar hij zeide tot hen: Ook aan de overige steden moet ik de Blijmare van Gods Koninkrijk brengen; hiertoe immers ben ik gezonden?⁴⁴ Zo predikte hij dan in de synagogen van Judea.