Read the Bible

¹ Hij zeide tot hen de volgende gelijkenis om hen te leren dat zij altijd moesten bidden en niet verslappen:² Er was in zekere stad een rechter die God niet vreesde en geen mens ontzag.³ Ook was in die stad een weduwe, die tot hem kwam en zeide: Verschaf mij recht tegen mijn vijand.⁴ Een tijdlang wilde hij niet; maar daarna zeide hij bij zichzelf: Hoewel ik God niet vrees en mij aan geen mens stoor,⁵ zal ik, omdat die weduwe mij lastigvalt, haar recht verschaffen; anders komt zij mij eindelijk nog in het gezicht slaan.⁶ En de Heer zeide: Hoort wat de onrechtvaardige rechter zegt!⁷ Zou God dan geen recht verschaffen aan zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen? Zou Hij daarmee talmen?⁸ Ik zeg u dat Hij hun spoedig recht verschaffen zal. Maar zal de Mensenzoon, wanneer hij komt, wel het geloof op aarde vinden?

⁹ Hij zeide, met het oog op sommigen die vertrouwden dat zijzelf deugzaam waren en al de anderen minachtten, deze gelijkenis:¹⁰ Twee mensen gingen naar den tempel op om te bidden; de een was een Farizeer, de ander een tollenaar.¹¹ De Farizeer ging staan en bad bij zichzelf aldus: O God, ik dank U dat ik niet ben als de andere mensen, rovers, oneerlijken, echtbrekers, of ook als die tollenaar;¹² ik vast tweemaal in de week en geef tienden van alwat ik bezit.¹³ En de tollenaar bleef op een afstand staan en wilde zelfs de ogen niet naar den hemel opheffen, maar sloeg zich op de borst en zeide: O God, wees mij, zondaar, genadig.¹⁴ Ik zeg u, deze ging naar zijn huis meer gerechtvaardigd dan gene; want ieder die zichzelf verhoogt zal vernederd, wie zich vernedert zal verhoogd worden.

¹⁵ Eens bracht men kinderen tot hem met het verzoek hen aan te raken; en toen de leerlingen dit zagen, weerden zij hen af.¹⁶ Maar Jezus riep hen tot zich en zeide: Laat de kinderen vrij tot mij komen en verhindert hen niet; want aan dezulken behoort het Koninkrijk Gods.¹⁷ Voorwaar, ik zeg u, wie het Koninkrijk Gods niet als een kind aanneemt zal er niet binnengaan.

¹⁸ Een aanzienlijk man begon hem eens te vragen: Goede meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te beerven?¹⁹ Jezus zeide tot hem: Wat noemt gij mij goed? Niemand is goed dan God alleen.²⁰ Gij kent de geboden: Gij zult geen overspel doen, niet doden, niet stelen, geen vals getuigenis afleggen, eer uw vader en uw moeder.²¹ Hij zeide: Dat alles heb ik van mijn jeugd af onderhouden.²² Toen Jezus dit hoorde, zeide hij tot hem: Nog een ding ontbreekt u. Verkoop alwat gij hebt en deel het uit aan de armen; dan zult gij een schat in den hemel bezitten, en kom dan, volg mij.²³ Maar toen hij dit hoorde, werd hij zeer bedroefd; want hij was zeer rijk.²⁴ Toen Jezus hem zo zag, zeide hij: Hoe zwaar valt het voor hen die geld hebben het Koninkrijk Gods in te gaan,²⁵ het is lichter dat een kameel door het oog van een naald gaat dan dat een rijke in het Koninkrijk Gods komt.²⁶ Hierop zeiden zijn hoorden: Maar wie kan dan behouden worden?²⁷ Hij zeide: Wat onmogelijk is bij mensen is mogelijk bij God.²⁸ Toen zeide Petrus: Zie, wij hebben het onze verlaten en zijn u gevolgd.²⁹ Hij zeide tot hen: Voorwaar, ik zeg u, er is niemand die ter wille van het Koninkrijk Gods verlaten heeft huis, vrouw, broeders, ouders of kinderen³⁰ die niet veel meer in deze wereld zal ontvangen en in de toekomende het eeuwige leven.

³¹ Eens nam hij de Twaalve ter zijde en zeide tot hen: Wij gaan nu op naar Jeruzalem, en alwat door de profeten over den Mensenzoon geschreven is zal in vervulling komen;³² want hij zal aan de heidenen overgeleverd, bespot, mishandeld en bespuwd worden;³³ zij zullen hem geeselen en doden; en op den derden dag zal hij opstaan.³⁴ Zij begrepen hiervan niets; het woord was hun duister, en zij verstonden niet wat gezegd werd.

³⁵ Toen zij Jericho naderden, zat daar een blinde aan den weg, bedelend.³⁶ Toen deze de schare hoorde voorbijgaan, vroeg hij wat dat was.³⁷ Men vertelde hem dat Jezus de Nazoreer voorbij ging.³⁸ Toen riep hij: Jezus, zoon Davids, erbarm u over mij!³⁹ Zij die vooruitliepen bevalen hem te zwijgen. Maar hij riep te luider: Zoon Davids, erbarm u over mij!⁴⁰ En Jezus stond stil, beval den man bij zich te brengen en vroeg hem toen hij nader gekomen was:⁴¹ Wat wilt gij dat ik u doe? Hij zeide: Heer, laat mij weer kunnen zien.⁴² En Jezus zeide tot hem: Gij kunt weer zien; uw geloof heeft u behouden.⁴³ Dadelijk kreeg hij het gezicht terug en volgde hem, God lovende. En het gehele volk gaf bij dien aanblik eer aan God.