Read the Bible

¹ Zie, alles heb ik met eigen oog gezien, met eigen oor gehoord en in mij opgenomen;² wat gij weet weet ik evengoed, ik doe voor u niet onder.³ Maar ik wil tot den Machtige spreken, mij lust het tegen God te pleiten;⁴ terwijl gij leugensmeden zijt, altemaal kwakzalvers.⁵ Och of gij ganschelijk stilzweegt! Dat zou voor wijsheid van u doorgaan.⁶ Hoort toch naar mijn terechtwijzing, luistert naar de verwijten mijner lippen.⁷ Moogt gij om God te verdedigen onrecht spreken, te zijner eer onwaarheid zeggen?⁸ Moogt gij partijdig voor hem zijn, of als pleitbezorgers voor God optreden?⁹ Zal het goed uitkomen, wanneer hij u in verhoor neemt? of denkt gij hem te bedriegen, zoals men een mens bedriegt?¹⁰ Tuchtigen, ja tuchtigen zal hij u, indien gij heimelijk partijdig zijt;¹¹ zijn hoogheid zal u gewis doen ontstellen, de schrik voor hem zal op u vallen.¹² Uw kernspreuken zijn spreuken van as, uw schansen leemen schansen.

¹³ Zwijgt, laat mij met rust; ik wil spreken, overkome mij wat wil!¹⁴ Ik neem mijn vlees tussen mijn tanden, en vat mijn leven in mijn hand:¹⁵ wil hij mij doden, ik wacht hem af; maar mijn gedrag wil ik voor hem rechtvaardigen.¹⁶ Zelfs zal reeds dit mij tot redding zijn dat geen goddeloze voor zijn aangezicht komt.¹⁷ Hoort dan goed naar mijn rede, leent aan mijn verklaring het oor.¹⁸ Zie, ik zet de zaak uiteen; ik weet dat het recht aan mijn zijde is.¹⁹ Wie is er die mij durft bestrijden? Dan zou ik zwijgen en den geest geven.²⁰ Bespaar mij slechts twee dingen; dan zal ik mij voor uw aangezicht niet verbergen:²¹ houd uw hand van mij terug, en laat de schrik voor u mij niet ontstellen.²² Roep gij nu, en ik zal antwoorden; of als ik moet spreken, geef dan bescheid.

²³ Hoeveel overtredingen en zonden heb ik? maak mij mijn wanbedrijf en mijn zonde bekend.²⁴ Waarom verbergt gij uw aangezicht, en houdt gij mij voor een vijand van u?²⁵ Moet gij een verwaaid blad schrik aanjagen, een drogen stoppel achternazetten?²⁶ dat gij over mij zulk een bitter lot beschikt, mij doet boeten voor de overtredingen mijner jeugd,²⁷ mijn voeten in het blok steekt, al mijn gangen bewaakt en aan mijn voetzolen perken stelt--²⁸ en dat een man die vervalt als vermolmd hout, als een kleed dat door de mot is verteerd!