Read the Bible

¹ Och of mijn hoofd water ware, en mijn oog een tranenbron, opdat ik dag en nacht kon wenen over de verslagenen der dochter mijns volks!² Och of ik ware in de woestijn, in een herberg van karavanen, dat ik mijn volk kon verlaten, van hen heengaan; want het zijn allen overspelers, een trouweloos rot.³ Zij gebruiken hun tong als een boog; op valse, niet op eerlijke, wijze oefenen zij macht in den lande; want van boosheid tot boosheid gaan zij voort, en aan mij storen zij zich niet, spreekt de Heer.⁴ Weest op uw hoede tegen elkander, en vertrouwe niemand zijn broeder; want elke broeder is een volleerde bedrieger, en iedere vriend een onruststoker;⁵ de een leidt den ander om den tuin, waarheid spreken zij niet, hun tong hebben zij gewend aan leugentaal; slecht handelen zij en zij zijn te traag om zich te bekeren;⁶ afpersing bij afpersing, bedrog bij bedrog; zij weigeren zich aan mij te storen, spreekt de Heer.⁷ Daarom spreekt de Heer der heirscharen aldus: Ik ga hen smelten en toetsen; want hoe zou ik kunnen stilzitten wegens de boosheid der dochter mijns volks?⁸ Hun tong is een moorddadige pijl, bedrog zijn de woorden huns monds; men spreekt zijn naaste vriendelijk toe, terwijl men in zijn binnenste hem lagen legt.⁹ Zou ik zulke dingen niet straffen? spreekt de Heer, tegen een volk als dit niet wraakgierig gezind zijn?¹⁰ Heft geween en geklag aan over de bergen, een klaaglied over de oasen der woestijn; want zij zijn verzengd, zodat niemand er doortrekt; zij horen het geblaat der kudden niet meer; het gevogelte des hemels zowel als het vee is gevloden, heengegaan.¹¹ Ik maak Jeruzalem tot een steenhoop, een jakhalzenverblijf, en Juda's steden verkeer ik in een woestenij, gans onbewoond.

¹² Wie wijs is versta dit; hij tot wien de Heer gesproken heeft melde het! Waarom is het land tegrondegegaan, verzengd als een woestijn, zodat niemand er doortrekt?¹³ De Heer zeide: Omdat zij de wet die ik hun had voorgelegd verzaakt, naar mij niet geluisterd, haar niet nageleefd hebben,¹⁴ maar de verstoktheid van hun boos hart zijn gevolgd, en de baals aan wie hun vaderen hen gewend hadden.¹⁵ Daarom zegt de Heer der heirscharen, Israels god, aldus: Zie, ik geef dit volk alsem te eten en een giftdrank te drinken;¹⁶ ik verstrooi hen onder de natien, die zijzelf noch hun vaderen hebben gekend, en zend hun het zwaard achterna, totdat ik hen heb afgemaakt.¹⁷ Zo zegt de Heer der heirscharen: Geeft acht! roept de klaagvrouwen, dat zij komen, zendt om de wijze vrouwen, dat zij zich spoeden;¹⁸ laten zij over ons een weeklacht aanheffen, zodat onze ogen wegsmelten in tranen, onze wimpers van water vlieten.¹⁹ Een klaagtoon is uit Sion gehoord: Hoe zijn wij verdelgd! Wij staan diep beschaamd, want wij hebben het land moeten verlaten, men heeft onze woningen omvergeworpen!²⁰ Want hoort, vrouwen, het woord van den Heer, en verneme uw oor de woorden zijns monds, en leert uw dochters een weeklacht, elkander een klaaglied.²¹ De dood is onze vensters ingeklommen, onze burchten binnengetreden om de kinderen uit te roeien van de straat, de jongelingen van de pleinen.²² En gevallen zijn de lijken der mensen, als mest over het veld, en als een garf achter den maaier: niemand raapt ze op!

²³ Zo zegt de Heer: De wijze beroeme zich niet op zijn wijsheid, noch de sterke op zijn sterkte, noch de rijke op zijn rijkdom;²⁴ maar hierop beroeme zich wie roemen wil: zo verstandig te zijn om te erkennen dat ik de Heer ben, die goedertierenheid, recht en gerechtigheid oefen op aarde; want in dezulken heb ik behagen, spreekt de Heer.²⁵ Zie, de dagen komen, spreekt de Heer, waarin ik zal straffen alle besnedenen die de voorhuid hebben:²⁶ Egypte, Juda, Edom, de Ammonieten, Moab en allen die zich de slapen kaalscheren, de woestijnbewoners; want alle heidenen zijn onbesnedenen, en het ganse huis Israel is onbesneden van hart.