Read the Bible

¹ Bel heeft zich gekromd, Nebo zich neergebogen; hun beelden zijn een last voor de dieren en het vee, vrachten, den amechtigen opgeladen.² Samen hebben zij zich neergebogen, zich gekromd; zij hebben hun dragers niet kunnen redden, en gaan zelf in ballingschap.³ Hoort naar mij, huis Jakob, en alwie overig zijt van het huis Israel, die van de geboorte mij opgeladen zijt, gedragenen van den moederschoot af;⁴ tot den ouderdom toe ben ik dezelfde, tot in de grijsheid blijf ik torsen; ik heb het gedaan en zal dragen, zal torsen en redden.

⁵ Bij wien zoudt gij mij vergelijken, zodat gij het treffen zoudt? welke gedaante mij geven, die gelijken zou?⁶ Zij die goud schudden uit den buidel, zilver met de balans afwegen, huren een goudsmid, die er een god van moet maken, knielen en werpen zich neder,⁷ heffen hem op den schouder en torsen hem, zetten hem neder waar hij behoort, en daar staat hij! Hij wijkt niet van zijn plaats; al roept men ook tot hem, hij antwoordt niet; hij redt niemand uit den nood.⁸ Gedenkt dit en houdt het vast, neemt het ter harte, afvalligen.⁹ Gedenkt hetgeen van overlang gebeurd is; want ik ben God, en anders geen, de Godheid, en niemand is mij gelijk;¹⁰ die van den beginne den afloop mededeel, van oudsher wat nog niet is geschied! die spreek: Mijn raad zal bestaan, en alwat mij gevalt zal ik doen;¹¹ die van het oosten de roofvogels riep, uit een ver land den voltrekker van mijn raad: ik heb het gezegd en zal het doen komen, ik heb het plan gevormd en zal het volvoeren.¹² Hoort naar mij, moedelozen, verre van de zegepraal!¹³ Ik breng mijn zege nader--niet verre is zij; mijn verlossing--zij zal niet toeven; ik zal in Sion verlossing geven, aan Israel mijn luister.