Read the Bible

¹ Wee hun die naar Egypte afdalen om hulp, die steunen op paarden, op de strijdwagens vertrouwen, omdat zij talrijk zijn, op de ruiterij, omdat zij zeer machtig is, maar op den Heilige Israels niet achtslaan, den Heer niet raadplegen!² Maar ook hij is wijs: hij heeft onheil gebracht en zijn woorden niet ingetrokken; hij zal opstaan tegen het huis der kwaaddoeners, en tegen de helpers der euveldaders.³ De Egyptenaren zijn mensen, geen goden, hun paarden vlees, geen geest. Strekt de Heer zijn hand uit, dan struikelt de helper en valt de geholpene, gezamenlijk gaan zij allen te gronde.⁴ Want zo heeft de Heer tot mij gesproken: Evenals een leeuw gromt, een jonge leeuw over zijn prooi, tegen wien een troep herders schreeuwt, zonderdat hij schrikt voor hun stem of versaagt voor hun getier, zo daalt de Heer der heirscharen ten heirtocht neer tegen den berg Sion, zijn heuvel.⁵ Gelijk vliegende vogels, zo beschut de Heer der heirscharen Jeruzalem, beschuttend en reddend, sparend en uitkomst verleenend.

⁶ Dan zullen zich Israels zonen bekeren tot hem, van wien zij zo diep zijn afgevallen;⁷ want te dien dage zal ieder wegwerpen zijn zilveren en gouden afgoden, die hun handen gemaakt hebben.⁸ En Assur zal vallen door het zwaard van een niet-mensch, het zwaard van een niet-sterveling zal hem verteren; hij zal de vlucht nemen voor het zwaard, en zijn jongelingen zullen dienstbaar worden.⁹ Zijn rots loopt hij van angst voorbij, en zijn vorsten verlaten verschrikt de banier. Zo spreekt de Heer, die een vlam heeft op den Sion, en een oven te Jeruzalem.