Read the Bible

¹ Want aan dit alles schonk ik mijn aandacht, en dit alles trachtte ik te doorgronden: Dat de braven en wijzen met hun daden in Gods hand zijn; de mens weet niet, of hij liefhebben dan wel haten zal; alles ligt voor hem,² alles gelijkelijk voor allen: enerlei weervaart den brave en den boze, den reine en den onreine, hem die offert en hem die niet offert; het gaat den goede evenzo als den zondaar, hem die zweert evenzo als hem die den eed vreest.³ Dit is een kwaad bij alwat geschiedt onder de zon, dat enerlei lot allen treft, en ook het hart der mensenkinderen vol boosheid is, en dat onverstand in hun hart woont gedurende hun leven--en daarna gaat het naar de doden.

⁴ Want zolang iemand tot alle levenden behoort, is er uitzicht. Een levende hond toch is er beter aan toe dan een dode leeuw;⁵ de levenden immers weten dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets en hebben geen loon meer, daar de heugenis van hen verlorengaat.⁶ Hun liefhebben, hun haten, hun ijveren is reeds lang verdwenen, en zij hebben geen deel meer, voor eeuwig, aan alles wat geschiedt onder de zon.⁷ Welaan, eet met vreugde uw brood en drink welgemoed uw wijn; want voorlang heeft het Gode behaagd dat gij dit doen zoudt.⁸ Laten te allen tijde uw klederen wit zijn, en laat de olie op uw hoofd niet ontbreken.⁹ Geniet het leven met de vrouw die gij liefhebt, al de dagen van uw ijdel leven, die hij u geeft onder de zon, al uw ijdele dagen; want dit is uw deel onder de levenden, bij de moeite die gij u geeft onder de zon.¹⁰ Alwat uw hand vindt om te doen door uw kracht, doe dat; want er is geen werk, geen overlegging, geen kennis, geen wijsheid in het dodenrijk, waarheen gij gaat.

¹¹ Wederom zag ik onder de zon dat de vluggen den loop noch de helden den strijd in hun hand hebben, en evenmin de wijzen brood, de scherpzinnigen rijkdom en de verstandigen gunst, maar zij zijn allen van tijd en omstandigheden afhankelijk.¹² Zelfs kent de mens zijn eigen tijd niet, evenmin als de vissen die in een noodlottig net en de vogels die in een strik gevangen worden; evenals zij, worden de mensenkinderen verstrikt ten tijde van het ongeluk, wanneer dit hen plotseling overvalt.

¹³ Ook heb ik deze proeve van wijsheid gezien onder de zon, en zij was in mijn oog zeer groot.¹⁴ Er was een kleine stad met weinig mannen daarin, en een groot koning trok tegen haar op, omsingelde haar en richtte grote belegeringswerktuigen tegen haar op.¹⁵ Nu bevond zich in die stad een arme wijze man, en deze redde de stad doorzijn wijsheid, doch niemand gedacht dien armen man.¹⁶ Toen dacht ik: Wijsheid is beter dan heldenkracht, maar de wijsheid des armen wordt niet geteld, en straks hoort men naar zijn woorden niet meer.¹⁷ Woorden van wijzen, rustig aangehoord, zijn meer dan het geroep van een heerscher onder de dwazen.¹⁸ Wijsheid is beter dan oorlogstuig; maar een man die een fout begaat bederft veel goeds.