Read the Bible

¹ Een dode vlieg doet de zalf van den specerijbereider stinken en bederven; een weinig zotternij richt een schat van wijsheid te gronde.² Het hart van den wijze gaat uit naar rechts, dat van den dwaas naar links;³ op welken weg een zot ook wandelt, zijn verstand is zoek, en iedereen zegt dat hij een zot is.

⁴ Wanneer des heerschers toorn zich tegen u verheft, geef uw post niet op; want bezadigdheid herstelt grote feilen.⁵ Er is een kwaad dat ik zag onder de zon, gelijk aan een verkeerdheid die van den machthebber uitgaat:⁶ de zotheid is op hooge plaatsen gesteld, en groten en rijken moeten zitten in lagen staat;⁷ ik zag slaven te paard en vorsten die te voet gaan als slaven.⁸ Wie een kuil graaft kan er in vallen, en wie een gat in een muur maakt, hem kan een slang bijten;⁹ wie stenen uitbreekt kan er zich aan bezeren, en wie hout klooft kan er door in gevaar komen.¹⁰ Is het ijzer stomp geworden en heeft men de snede niet gescherpt, dan moet men zijn kracht meer inspannen. En dat het goed uitkomt is aan de wijsheid te danken.¹¹ Indien de slang bijt zonder bezworen te zijn, dan heeft iemand die een bezweringsformule kent niets voor.

¹² Woorden uit eens wijzen mond zijn liefelijk, maar de lippen van een dwaas storten hem in het verderf;¹³ het begin van de woorden die hij spreekt is zotternij, en het einde van hetgeen hij spreekt, is noodlottig onverstand.¹⁴ Een zot gebruikt veel woorden; de mens weet niet, wat er zijn zal; en wat na hem zijn zal, wie zal het hem mededelen?¹⁵ De drukte der dwazen vermoeit hem die den weg naar de stad niet weet.

¹⁶ Wee u, land, welks koning een knaap is en welks vorsten in den morgenstond maaltijd houden.¹⁷ Heil u, land, welks koning een edele is en welks vorsten te rechter tijd maaltijd houden, krachtig maar zonder zich te bedrinken.¹⁸ Door vadsigheid valt het gebint ineen, en door slapheid der handen wordt het huis lek.¹⁹ Om zich te vermaken richt men maaltijden aan, en de wijn maakt de levenden vrolijk, en het geld verantwoordt alles.²⁰ Vloek zelfs in uw gedachten den koning niet, noch in uw slaapvertrek den rijke; want de vogelen des hemels mochten het geluid eens overbrengen en de gevleugelden een woord openbaren.