Read the Bible

¹ Bij de zachtmoedigheid en toegevendheid van Christus bid ikzelf, Paulus, u, ik, die persoonlijk onder u zo schuchter, maar ver van u zo moedig tegenover u ben;² ik smeek u mij niet te noodzaken als ik bij u kom moed te tonen met dat zelfvertrouwen dat ik denk te gebruiken tegen sommigen, die menen dat wij ons laten bewegen door vleselijke drijfveren.³ Want al leven wij in het vlees, wij voeren toch geen vleselijke strijd;⁴ de wapenen toch waarmee wij strijden zijn niet vleselijk, maar krachtig in Gods oog tot omverwerping van sterkten.⁵ Daarmee vernielen wij spitsvondigheden en alle muren die zich verheffen tegen de kennis van God, nemen allerlei bedenkselen gevangen, ze onder de gehoorzaamheid aan Christus brengend,⁶ en houden ons gereed om elke ongehoorzaamheid te bestraffen; wanneer uw gemeente in haar geheel gehoorzaam is geworden.

⁷ Let op wat voor de hand ligt. Vertrouwt iemand van zichzelf dat hij Christus toebehoort, hij bedenke ook bij zichzelf dat wij evengoed Christus toebehoren als hij.⁸ Want zelfs indien ik mij nog iets meer beroemde op de macht die de Heer ons verleend heeft--om u op te bouwen en niet om u af te breken--zou ik niet beschaamd worden;⁹ anders zou ik den schijn verwekken dat ik door brieven u tracht te verschrikken.¹⁰ Zij zeggen toch: De brieven zijn wel zwaarwichtig en fors, maar zijn persoonlijk optreden is zwak, en zijn woord niets waard.¹¹ Wie zo iets zegt bedenke dat ik dezelfde man ben, die als ik bij u ben handelend optreedt als die afwezig in brieven u toespreekt.

¹² Want wij wagen het niet onszelf te rekenen tot sommigen die zichzelf aanbevelen of ons met hem te vergelijken; maar zij zijn zo onverstandig om zich aan zichzelf te meten en zich te vergelijken met zichzelf.¹³ Wij daarentegen willen ons niet bovenmate beroemen maar naar het meetsnoer dat God te onzer beschikking heeft gesteld, ten einde u te bereiken.¹⁴ Want wij rekken ons niet uit, alsof wij u niet bereiken kunnen; immers, wij zijn inderdaad tot u gekomen door de prediking van Christus.¹⁵ Neen, wij roemen niet op hetgeen buiten het ons gegeven meetsnoer door anderen is verricht, maar koesteren, terwijl wij naar het ons gegeven meetsnoer arbeiden, de hoop, bij het toenemen van uw geloof, nog hoger plaats onder u in te nemen,¹⁶ ja, nog verder dan bij u de Heilmare te brengen, niet om in eens anders meetsnoer mij te beroemen op wat reeds gedaan was.¹⁷ Maar wie roemt roeme in den Heer;¹⁸ want niet wie zichzelf aanbeveelt staat de proef door, maar hij dien de Heer aanbeveelt.