the Week of Proper 28 / Ordinary 33
Click here to join the effort!
Read the Bible
کتاب مقدس
مزامير 147
1 هلّلویاه، زیرا خدای ما را سراییدننیکو است و دلپسند، و تسبیح خواندن شایسته است!2 خداوند اورشلیم را بنا میکند و پراکندگان اسرائیل را جمع مینماید.3 شکسته دلان را شفا میدهد و جراحتهای ایشان را میبندد.4 عدد ستارگان را میشمارد و جمیع آنها را به نام میخواند.5 خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.6 خداوند مسکینان را برمیافرازد و شریران را به زمین میاندازد.7 خداوند را با تشکّر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.8 که آسمانها را با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیّا مینماید و گیاه را بر کوهها میرویاند.9 که بهایم را آذوقه میدهد و بچّههای غراب را که او را میخوانند.10 در قوّت اسب رغبت ندارد، و از ساقهای انسان راضی نمیباشد.11 رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانیکه به رحمت وی امیدوارند.
12 ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.13 زیرا که پشت بندهٔای دروازههایت را مستحکم کرده و فرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.14 که حدود تو را سلامتی میدهد و تو را از مغز گندم سیر میگرداند.15 که کلام خود را بر زمین فرستاده است و قول او به زودی هر چه تمامتر میدود.16 که برف را مثل پشم میباراند، و ژاله را مثل خاکستر میپاشد.17 که تگرگ خود را در قطعهها میاندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟18 کلام خود را میفرستد و آنها را میگدازد. باد خویش را میوزاند، پس آبها جاری میشود.19 کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.20 با هیچ امّتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانستهاند. هلّلویاه!