the Fourth Week of Advent
Click here to join the effort!
Read the Bible
کتاب مقدس
لاویان 16
1 و خداوند موسی را بعد از مردن دو پسر هارون، وقتی كه نزد خداوند آمدند و مردند خطاب كرده، گفت:2 «پس خداوند به موسی گفت: برادر خود هارون را بگو كه به قدس درون حجاب پیش كرسی رحمت كه بر تابوت است همه وقت داخل نشود، مبادا بمیرد، زیرا كه در ابر بر كرسی رحمت ظاهر خواهم شد.3 و با این چیزها هارون داخل قدس بشود، با گوساله‌ای برای قربانی گناه، و قوچی برای قربانی سوختنی.4 و پیراهن كتان مقدس را بپوشد، و زیر جامۀ كتان بر بدنش باشد، و به كمربند كتان بسته شود، و به عمامۀ كتان معمم باشد. اینها رخت مقدس است. پس بدن خود را به آب غسل داده، آنها را بپوشد.
5 و از جماعت بنی‌اسرائیل دو بز نرینه برای قربانی گناه، و یك قوچ برای قربانی سوختنی بگیرد.6 و هارون گوسالۀ قربانی گناه را كه برای خود اوست بگذراند، و برای خود و اهل خانۀ خود كفاره نماید.7 و دو بز را بگیرد و آنها را به حضور خداوند به در خیمه اجتماع حاضر سازد.8 و هارون بر آن دو بز قرعه اندازد، یك قرعه برای خداوند و یك قرعه برای عزازیل.9 و هارون بزی را كه قرعه برای خداوند بر آن برآمد نزدیك بیاورد، و بجهت قربانی گناه بگذراند.10 و بزی كه قرعه برای عزازیل بر آن برآمد به حضور خداوند زنده حاضر شود، و بر آن كفاره نماید و آن را برای عزازیل به صحرا بفرستد.11 « و هارون گاو قربانی گناه را كه برای خود اوست نزدیك بیاورد، و برای خود و اهل خانه خود كفاره نماید، و گاو قربانی گناه را كه برای خود اوست ذبح كند.12 و مجمری پر از زغال آتش از روی مذبح كه به حضور خداوند است و دو مشت پر از بخور معطر كوبیده شده برداشته، به اندرون حجاب بیاورد.13 و بخور را بر آتش به حضور خداوند بنهد تا ابر بخور كرسی رحمت را كه بر تابوت شهادت است بپوشاند، مبادا بمیرد.14 و از خون گاو گرفته، بر كرسی رحمت به انگشت خود به طرف مشرق بپاشد، و قدری از خون را پیش روی كرسی رحمت هفت مرتبه بپاشد.
15 پس بز قربانی گناه را كه برای قوم است ذبح نماید، و خونش را به اندرون حجاب بیاورد، وبا خونش چنانكه با خون گاو عمل كرده بود عمل كند، و آن را بر كرسی رحمت و پیش روی كرسی رحمت بپاشد.16 و برای قدس كفاره نماید به سبب نجاسات بنی‌اسرائیل، و به سبب تقصیرهای ایشان با تمامی گناهان ایشان، و برای خیمه اجتماع كه با ایشان در میان نجاسات ایشان ساكن است، همچنین بكند.17 و هیچكس در خیمه اجتماع نباشد، و از وقتی كه برای كردن كفاره داخل قدس بشود تا وقتی كه بیرون آید،پس برای خود و برای اهل خانۀ خود و برای تمامی جماعت اسرائیل كفاره خواهد كرد.18 پس نزد مذبح كه به حضور خداوند است بیرون آید، و برای آن كفاره نماید، و از خون گاو و از خون بز گرفته، آن را بر شاخه‌های مذبح به هر طرف بپاشد.19 و قدری از خون را به انگشت خود هفت مرتبه بر آن بپاشد و آن را تطهیر كند، و آن را از نجاسات بنی‌اسرائیل تقدیس نماید.
20 « و چون از كفاره نمودن برای قدس و برای خیمه اجتماع و برای مذبح فارغ شود، آنگاه بز زنده را نزدیك بیاورد.21 و هارون دو دست خود را بر سر بز زنده بنهد، و همۀ خطایای بنی‌اسرائیل و همۀ تقصیرهای ایشان را با همۀ گناهان ایشان اعتراف نماید، و آنها را بر سر بز بگذارد و آن را به دست شخص حاضر به صحرا بفرستد.22 و بز همۀ گناهان ایشان را به زمین ویران بر خود خواهد برد. پس بز را به صحرا رها كند.23 و هارون به خیمه اجتماع داخل شود، و رخت كتان را كه در وقت داخل شدن به قدس پوشیده بود بیرون كرده، آنها را در آنجا بگذارد.24 و بدن خود را در جای مقدس به آب غسل دهد، و رخت خود را پوشیده، بیرون آید، و قربانی سوختنی خود و قربانی سوختنی قوم را بگذراند، و برای خود و برای قوم كفاره نماید.25 و پیه قربانی گناه را بر مذبح بسوزاند.26 و آنكه بز را برای عزازیل رها كرد رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و بعد از آن به لشكرگاه داخل شود.27 و گاو قربانی گناه و بز قربانی گناه را كه خون آنها به قدس برای كردن كفاره آورده شد، بیرون لشكرگاه برده شود، و پوست و گوشت‌و سِرگین آنها را به آتش بسوزانند.28 و آنكه آنها را سوزانید رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و بعد از آن به لشكرگاه داخل شود.
29 « و این برای شما فریضۀ دائمی باشد، كه در روز دهم از ماه هفتم جانهای خود را ذلیل سازید، و هیچ كار مكنید، خواه متوطن خواه غریبی كه در میان شما مأوا گزیده باشد.30 زیرا كه در آن روز كفاره برای تطهیر شما كرده خواهد شد، و از جمیع گناهان خود به حضور خداوند طاهر خواهید شد.31 این سَبَّت آرامی برای شماست، پس جانهای خود را ذلیل سازید. این است فریضۀ دائمی.32 و كاهنی كه مسح شده، و تخصیص شده باشد، تا در جای پدر خود كهانت نماید كفاره را بنماید. و رختهای كتان یعنی رختهای مقدس را بپوشد.33 و برای قدس مقدس كفاره نماید، و برای خیمۀ اجتماع و مذبح كفاره نماید، و برای كهنه و تمامی جماعت قوم كفاره نماید.34 و این برای شما فریضۀ دائمی خواهد بود تا برای بنی‌اسرائیل از تمامی گناهان ایشان یك مرتبه هر سال كفاره شود.« پس چنانكه خداوند موسی را امر فرمود، همچنان بعمل آورد.
