the Week of Christ the King / Proper 29 / Ordinary 34
Click here to join the effort!
Read the Bible
کتاب مقدس
يوشَع 2
1 و یوشع بن‌نون دو مرد جاسوس از شِطّیم به پنهانی فرستاده، گفت: «روانه شده، زمین و اریحا را ببینید.» پس رفته، به خانۀ زن زانیه‌ای كه راحاب نام داشت داخل شده، در آنجا خوابیدند.2 و ملك اریحا را خبر دادند كه «اینك مردمان از بنی‌اسرائیل امشب داخل این جا شدند تا زمین را جاسوسی كنند.»3 و ملك اریحا نزد راحاب فرستاده، گفت: «مردانی را كه نزد تو آمده، به خانۀ تو داخل شده‌اند، بیرون بیاور زیرا برای جاسوسی تمامی زمین آمده‌اند.»4 و زن آن دو مرد را گرفته، ایشان را پنهان كرد و گفت: «بلی آن مردان نزد من آمدند، اما ندانستم از كجا بودند.5 و نزدیك به وقت بستن دروازه، آن مردان در تاریكی بیرون رفتند و نمی‌دانم كه ایشان كجا رفتند. به زودی ایشان را تعاقب نمایید كه به ایشان خواهید رسید.»6 لیكن او ایشان را به پشت‌بام برده، در شاخه‌های كتان كه برای خود بر پُشت‌بام چیده بود، پنهان كرده بود.7 پس آن كسان، ایشان را به راه اُرْدُن تا گدارها تعاقب نمودند، و چون‌تعاقب‌كنندگان ایشان بیرون رفتند، دروازه را بستند.
8 و قبل از آنكه بخوابند، او نزد ایشان به پشت‌بام برآمد.9 و به آن مردان گفت: «می‌دانم كه یهُوَه این زمین را به شما داده، و ترس شما بر ما مستولی شده است، و تمام ساكنان زمین به سبب شما گداخته شده‌اند.10 زیرا شنیده‌ایم كه خداوند چگونه آب دریای قلزم را پیش روی شما خشكانید، وقتی كه از مصر بیرون آمدید، و آنچه به دو پادشاه اَموریان كه به آن طرف اُرْدُن بودند كردید، یعنی سَیحُون و عوج كه ایشان را هلاك ساختید.11 و چون شنیدیم دلهای ما گداخته شد، و به سبب شما دیگر در كسی جان نماند، زیرا كه یهُوَه خدای شما، بالا در آسمان و پایین بر زمین خداست.12 پس الا´ن برای من به خداوند قسم بخورید كه چنانكه به شما احسان كردم، شما نیز به خاندان پدرم احسان خواهید نمود، و نشانۀ امانت به من بدهید13 كه پدرم و مادرم و برادرانم و خواهرانم و هر چه دارند زنده خواهید گذارد، و جانهای ما را از موت رستگار خواهید ساخت.»14 آن مردان به وی گفتند: «جانهای ما به عوض شما بمیرند كه چون خداوند این زمین را به ما بدهد، اگر این كار ما را بروز ندهید، البته به شما احسان و امانت خواهیم كرد.»15 پس ایشان را با طناب از دریچه پایین كرد، زیرا خانۀ او بر حصار شهر بود و او بر حصار ساكن بود.16 و ایشان را گفت: «به كوه بروید مبادا تعاقب‌كنندگان به شما برسند و در آنجا سه روز خود را پنهان كنید، تا تعاقب‌كنندگان برگردند.بعد از آن به راه خود بروید.»17 آن مردان به وی گفتند: «ما از این قسم تو كه به ما دادی مبرا خواهیم شد.18 اینك چون ما به زمین داخل شویم، این طناب ریسمان قرمز را به دریچه‌ای كه ما را به آن پایین كردی ببند، و پدرت و مادرت و برادرانت و تمامی خاندان پدرت را نزد خود به خانه جمع كن.19 و چنین خواهد شد كه هر كسی كه از در خانۀ تو به كوچه بیرون رود، خونش بر سرش خواهد بود و ما مبرا خواهیم بود؛ و هر كه نزد تو در خانه باشد، اگر كسی بر او دست بگذارد، خونش بر سر ما خواهد بود.20 و اگر این كار ما را بروز دهی، از قسم تو كه به ما داده‌ای مبرا خواهیم بود.»21 او گفت: «موافق كلام شما باشد.» پس ایشان را روانه كرده، رفتند، و طناب قرمز را به دریچه بست.
22 پس ایشان روانه شده، به كوه آمدند و در آنجا سه روز ماندند تا تعاقب‌كنندگان برگشتند، و تعاقب‌كنندگان تمامی راه را جستجو كردند ولی ایشان را نیافتند.23 پس آن دو مرد برگشته، از كوه به زیر آمدند و از نهر عبور نموده، نزد یوشع بن‌نون رسیدند، و هر آنچه به ایشان واقع شده بود، برای وی بیان كردند.24 و به یوشع گفتند: «هر آینه خداوند تمامی زمین را به دست ما داده است و جمیع ساكنان زمین به سبب ما گداخته شده‌اند.»
