the Sixth Sunday after Epiphany
Click here to join the effort!
Read the Bible
کتاب مقدس
يوشَع 14
1 و اینهاست ملكهایی كه بنی‌اسرائیل در زمین كنعان گرفتند، كه العازار كاهن و یوشع بن‌نون و رؤسای آبای اسباط بنی‌اسرائیل برای ایشان تقسیم كردند.2 برحسب قرعه، ملكّیت ایشان شد، برای نه سبط و نصف سبط، چنانكه خداوند به دست موسی امر فرموده بود.3 زیرا كه موسی ملكّیت دو سبط و نصف سبط را به آن طرف اُرْدُن داده بود، امابه لاویان هیچ ملكّیت در میان ایشان نداد.4 زیرا پسران یوسف دو سبط بودند، یعنی مَنَسَّی و افرایم، و به لاویان هیچ قسمت در زمین ندادند، غیر از شهرها به جهت سكونت و اطراف آنها به جهت مواشی و اموال ایشان.5 چنانكه خداوند موسی را امر فرموده بود، همچنان بنی‌اسرائیل عمل نموده، زمین را تسلیم كردند.
6 آنگاه بنی‌یهودا در جِلْجال نزد یوشع آمدند، و كالیب بن‌یفُنَّه‌قَنِزّی وی را گفت: «سخنی را كه خداوند به موسی، مرد خدا، دربارۀ من و تو و قادش بَرْنیع گفت می‌دانی.7 من چهل ساله بودم وقتی كه موسی، بندۀ خداوند ، مرا از قادش بَرْنیع برای جاسوسی زمین فرستاد، و برای او خبر باز آوردم چنانكه در دل من بود.8 لیكن برادرانم كه همراه من رفته بودند، دل قوم را گداختند. و اما من یهُوَه خدای خود را به تمامی دل پیروی كردم.9 و در آن روز موسی قسم خورد و گفت: البته زمینی كه پای تو بر آن گذارده شد، برای تو واولادت ملكّیت ابدی خواهد بود، زیرا كه یهُوَه خدای مرا به تمامی دل پیروی نمودی.10 و الا´ن اینك خداوند چنانكه گفته بود، این چهل و پنج سال مرا زنده نگاه داشته است، از وقتی كه خداوند این سخن را به موسی گفت، هنگامی كه اسرائیل در بیابان راه می‌رفتند. و الا´ن، اینك من امروز هشتاد و پنج ساله هستم.11 و حال امروز قوّت من باقی است مثل روزی كه موسی مرا فرستاد، چنانكه قوّت من در آن وقت بود، همچنان قوّت من الا´ن است، خواه برای جنگ كردن و خواه برای رفتن و آمدن.12 پس الا´ن این كوه را به من بده كه در آن روز خداوند درباره‌اش گفت، زیرا تو در آن روز شنیدی كه عناقیان در آنجا بودند، و شهرهایش بزرگ و حصاردار است. شاید خداوند با من خواهد بود تا ایشان را بیرون كنم، چنانكه خداوند گفته است.»13 پس یوشع او را بركت داد و حَبْرُون را به كالیب بن‌یفُنَّه به ملكّیت بخشید.14 بنابراین حَبْرُون تا امروز ملكّیت كالیب بن‌یفُنَّۀ قَنِزّی شد، زیرا كه یهُوَه خدای اسرائیل را به تمامی دل پیروی نموده بود.15 و قبل از آن نام حَبْرُون، قریۀ اَرْبع بود كه او در میان عناقیان مرد بزرگ‌ترین بود. پس زمین از جنگ آرام گرفت.
