Read the Bible

¹ Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas nisi a Deo; quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt. ² Itaque, qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit; qui autem resistunt ipsi, sibi damnationem acquirent. ³ Nam principes non sunt timori bono operi sed malo. Vis autem non timere potestatem? Bonum fac, et habebis laudem ex illa; ⁴ Dei enim ministra est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time; non enim sine causa gladium portat; Dei enim ministra est, vindex in iram ei, qui malum agit. ⁵ Ideo necesse est subditos esse, non solum propter iram sed et propter conscientiam. ⁶ Ideo enim et tributa praestatis; ministri enim Dei sunt in hoc ipsum instantes.

⁷ Reddite omnibus debita: cui tributum tributum, cui vectigal vectigal, cui timorem timorem, cui honorem honorem. ⁸ Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis: qui enim diligit proximum, legem implevit. ⁹ Nam: Non adulterabis, Non occides, Non furaberis, Non concupisces, et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo recapitulatur: Diliges proximum tuum tamquam teipsum. ¹⁰ Dilectio proximo malum non operatur; plenitudo ergo legis est dilectio.

¹¹ Et hoc scientes tempus, quia hora est iam vos de somno surgere; nunc enim propior est nobis salus quam cum credidimus. ¹² Nox processit, dies autem appropiavit. Abiciamus ergo opera tenebrarum et induamur arma lucis. ¹³ Sicut in die honeste ambulemus: non in comissationibus et ebrietatibus, non in cubilibus et impudicitiis, non in contentione et aemulatione; ¹⁴ sed induite Dominum Iesum Christum et carnis curam ne feceritis in concupiscentiis.