Read the Bible

¹ Dico ergo: Numquid repulit Deus populum suum? Absit! Nam et ego Israelita sum, ex semine Abraham, tribu Beniamin. ² Non reppulit Deus plebem suam, quam praescivit. An nescitis in Elia quid dicit Scriptura? Quemadmodum interpellat Deum adversus Israel: ³ "Domine, prophetas tuos occiderunt, altaria tua suffoderunt, et ego relictus sum solus, et quaerunt animam meam". ⁴ Sed quid dicit illi responsum divinum? "Reliqui mihi septem milia virorum, qui non curvaverunt genu Baal". ⁵ Sic ergo et in hoc tempore reliquiae secundum electionem gratiae factae sunt. ⁶ Si autem gratia, iam non ex operibus, alioquin gratia iam non est gratia. ⁷ Quid ergo? Quod quaerit Israel, hoc non est consecutus, electio autem consecuta est; ceteri vero excaecati sunt, ⁸ sicut scriptum est: "Dedit illis Deus spiritum soporis, oculos, ut non videant, et aures, ut non audiant, usque in hodiernum diem". ⁹ Et David dicit: "Fiat mensa eorum in laqueum et in captionem et in scandalum et in retributionem illis. ¹⁰ Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum illorum semper incurva!". ¹¹ Dico ergo: Numquid sic offenderunt, ut caderent? Absit! Sed illorum casu salus gentibus, ut illi ad aemulationem adducantur. ¹² Quod si casus illorum divitiae sunt mundi, et deminutio eorum divitiae gentium, quanto magis plenitudo eorum! ¹³ Vobis autem dico gentibus: Quantum quidem ego sum gentium apostolus, ministerium meum honorifico, ¹⁴ si quo modo ad aemulandum provocem carnem meam et salvos faciam aliquos ex illis. ¹⁵ Si enim amissio eorum reconciliatio est mundi, quae assumptio, nisi vita ex mortuis? ¹⁶ Quod si primitiae sanctae sunt, et massa; et si radix sancta, et rami. ¹⁷ Quod si aliqui ex ramis fracti sunt, tu autem, cum oleaster esses, insertus es in illis et consocius radicis pinguedinis olivae factus es, ¹⁸ noli gloriari adversus ramos; quod si gloriaris, non tu radicem portas, sed radix te. ¹⁹ Dices ergo: "Fracti sunt rami, ut ego inserar". ²⁰ Bene; incredulitate fracti sunt, tu autem fide stas. Noli altum sapere, sed time: ²¹ si enim Deus naturalibus ramis non pepercit, ne forte nec tibi parcat. ²² Vide ergo bonitatem et severitatem Dei: in eos quidem, qui ceciderunt, severitatem; in te autem bonitatem Dei, si permanseris in bonitate, alioquin et tu excideris. ²³ Sed et illi, si non permanserint in incredulitate, inserentur; potens est enim Deus iterum inserere illos! ²⁴ Nam si tu ex naturali excisus es oleastro et contra naturam insertus es in bonam olivam, quanto magis hi, qui secundum naturam sunt, inserentur suae olivae. ²⁵ Nolo enim vos ignorare, fratres, mysterium hoc, ut non sitis vobis ipsis sapientes, quia caecitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo gentium intraret, ²⁶ et sic omnis Israel salvus fiet, sicut scriptum est: "Veniet ex Sion, qui eripiat, avertet impietates ab Iacob; ²⁷ et hoc illis a me testamentum, cum abstulero peccata eorum". ²⁸ Secundum evangelium quidem inimici propter vos, secundum electionem autem carissimi propter patres; ²⁹ sine paenitentia enim sunt dona et vocatio Dei! ³⁰ Sicut enim aliquando vos non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem, ³¹ ita et isti nunc non crediderunt propter vestram misericordiam, ut et ipsi nunc misericordiam consequantur. ³² Conclusit enim Deus omnes in incredulitatem, ut omnium misereatur!

³³ O altitudo divitiarum et sapientiae et scientiae Dei! Quam incomprehensibilia sunt iudicia eius, et investigabiles viae eius! ³⁴ Quis enim cognovit sensum Domini? Aut quis consiliarius eius fuit? ³⁵ Aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei? ³⁶ Quoniam ex ipso et per ipsum et in ipsum omnia. Ipsi gloria in saecula. Amen.