Read the Bible

¹ Et vidi: et ecce Agnus stans supra montem Sion, et cum illo centum quadraginta quattuor milia, habentes nomen eius et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis. ² Et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum et tamquam vocem tonitrui magni; et vox, quam audivi, sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis. ³ Et cantant quasi canticum novum ante thronum et ante quattuor animalia et seniores. Et nemo poterat discere canticum, nisi illa centum quadraginta quattuor milia, qui empti sunt de terra. ⁴ Hi sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati, virgines enim sunt. Hi qui sequuntur Agnum, quocumque abierit. Hi empti sunt ex hominibus primitiae Deo et Agno; ⁵ et in ore ipsorum non est inventum mendacium: sine macula sunt.

⁶ Et vidi alterum angelum volantem per medium caelum, habentem evangelium aeternum, ut evangelizaret super sedentes in terra et super omnem gentem et tribum et linguam et populum; ⁷ dicens magna voce: "Timete Deum et date illi gloriam, quia venit hora iudicii eius; et adorate eum, qui fecit caelum et terram et mare et fontes aquarum". ⁸ Et alius angelus secutus est dicens: "Cecidit, cecidit Babylon illa magna, quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes!". ⁹ Et alius angelus tertius secutus est illos dicens voce magna: "Si quis adoraverit bestiam et imaginem eius et acceperit characterem in fronte sua aut in manu sua, ¹⁰ et hic bibet de vino irae Dei, quod mixtum est mero in calice irae ipsius, et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum et ante conspectum Agni. ¹¹ Et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit, nec habent requiem die ac nocte, qui adoraverunt bestiam et imaginem eius, et si quis acceperit characterem nominis eius". ¹² Hic patientia sanctorum est, qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu.

¹³ Et audivi vocem de caelo dicentem: "Scribe: Beati mortui, qui in Domino moriuntur amodo. Etiam, dicit Spiritus, ut requiescant a laboribus suis; opera enim illorum sequuntur illos". ¹⁴ Et vidi: et ecce nubem candidam, et supra nubem sedentem quasi Filium hominis, habentem super caput suum coronam auream et in manu sua falcem acutam. ¹⁵ Et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem: "Mitte falcem tuam et mete, quia venit hora, ut metatur, quoniam aruit messis terrae". ¹⁶ Et misit, qui sedebat supra nubem, falcem suam in terram, et messa est terra. ¹⁷ Et alius angelus exivit de templo, quod est in caelo, habens et ipse falcem acutam. ¹⁸ Et alius angelus de altari, habens potestatem supra ignem, et clamavit voce magna ad eum, qui habebat falcem acutam, dicens: "Mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae, quoniam maturae sunt uvae eius". ¹⁹ Et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum. ²⁰ Et calcatus est lacus extra civitatem, et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta.