Read the Bible

¹ Magistro chori. Ad modum cantici " Cerva diluculo ". PSALMUS. David. [22:2] Deus, Deus meus, quare me dereliquisti? Longe a salute mea verba rugitus mei. ² [22:3] Deus meus, clamo per diem, et non exaudis, et nocte, et non est requies mihi. ³ [22:4] Tu autem sanctus es, qui habitas in laudibus Israel. ⁴ [22:5] In te speraverunt patres nostri, speraverunt, et liberasti eos; ⁵ [22:6] ad te clamaverunt et salvi facti sunt, in te speraverunt et non sunt confusi. ⁶ [22:7] Ego autem sum vermis et non homo, opprobrium hominum et abiectio plebis. ⁷ [22:8] Omnes videntes me deriserunt me; torquentes labia moverunt caput: ⁸ [22:9] "Speravit in Domino: eripiat eum, salvum faciat eum, quoniam vult eum". ⁹ [22:10] Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ad ubera matris meae. ¹⁰ [22:11] In te proiectus sum ex utero, de ventre matris meae Deus meus es tu.

¹¹ [22:12] Ne longe fias a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adiuvet. ¹² [22:13] Circumdederunt me vituli multi, tauri Basan obsederunt me. ¹³ [22:14] Aperuerunt super me os suum sicut leo rapiens et rugiens. ¹⁴ [22:15] Sicut aqua effusus sum, et dissoluta sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei. ¹⁵ [22:16] Aruit tamquam testa palatum meum, et lingua mea adhaesit faucibus meis, et in pulverem mortis deduxisti me. ¹⁶ [22:17] Quoniam circumdederunt me canes multi, concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos, ¹⁷ [22:18] et dinumeravi omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me; ¹⁸ [22:19] diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem. ¹⁹ [22:20] Tu autem, Domine, ne elongaveris; fortitudo mea, ad adiuvandum me festina. ²⁰ [22:21] Erue a framea animam meam et de manu canis unicam meam. ²¹ [22:22] Salva me ex ore leonis et a cornibus unicornium humilitatem meam.

²² [22:23] Narrabo nomen tuum fratribus meis, in medio ecclesiae laudabo te. ²³ [22:24] Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Iacob, glorificate eum. Metuat eum omne semen Israel, ²⁴ [22:25] quoniam non sprevit neque despexit afflictionem pauperis nec avertit faciem suam ab eo et, cum clamaret ad eum, exaudivit. ²⁵ [22:26] Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum. ²⁶ [22:27] Edent pauperes et saturabuntur; et laudabunt Dominum, qui requirunt eum: "Vivant corda eorum in saeculum saeculi!". ²⁷ [22:28] Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae, et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium. ²⁸ [22:29] Quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium. ²⁹ [22:30] Ipsum solum adorabunt omnes, qui dormiunt in terra; in conspectu eius procident omnes, qui descendunt in pulverem. Anima autem mea illi vivet, ³⁰ [22:31] et semen meum serviet ipsi. Narrabitur de Domino generationi venturae; ³¹ [22:32] et annuntiabunt iustitiam eius populo, qui nascetur: "Haec fecit Dominus!".