Read the Bible

¹ Quod cum audisset Chana naeus rex Arad, qui habita bat in Nageb, venisse scilicet Israel per viam Atarim, pugnavit contra illum et duxit ex eo captivos. ² At Israel voto se Domino obligans ait: "Si tradideris populum istum in manu mea, delebo urbes eius". ³ Exaudivitque Dominus preces Israel et tradidit Chananaeum, quem ille interfecit, subversis urbibus eius, et vocavit nomen loci illius Horma.

⁴ Profecti sunt autem et de monte Hor per viam, quae ducit ad mare Rubrum, ut circumirent terram Edom. Et taedere coepit populum itineris. ⁵ Locutusque contra Deum et Moysen ait: "Cur eduxisti nos de Aegypto, ut moreremur in solitudine? Deest panis, non sunt aquae; anima nostra iam nauseat super cibo isto levissimo". ⁶ Quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes, qui mordebant populum, et mortuus est populus multus ex Israel. ⁷ Et venerunt ad Moysen atque dixerunt: "Peccavimus, quia locuti sumus contra Dominum et te; ora, ut tollat a nobis serpentes". Oravitque Moyses pro populo. ⁸ Et locutus est Dominus ad eum: "Fac serpentem ignitum et pone eum pro signo: qui percussus aspexerit eum, vivet". ⁹ Fecit ergo Moyses serpentem aeneum et posuit eum pro signo; quem cum percussi aspicerent, sanabantur.

¹⁰ Profectique filii Israel castrametati sunt in Oboth, ¹¹ unde egressi fixere tentoria in Ieabarim, in solitudine, quae respicit Moab contra orientalem plagam. ¹² Et inde moventes venerunt ad torrentem Zared; ¹³ quem relinquentes castrametati sunt ultra Arnon, qui est in deserto, quod prominet de finibus Amorraei. Siquidem Arnon terminus est Moab dividens Moabitas et Amorraeos. ¹⁴ Unde dicitur in libro bellorum Domini: "Vaheb in Supha et torrentes Arnon. ¹⁵ Scopuli torrentium inclinati sunt in habitationem Ar et recumbunt in finibus Moabitarum". ¹⁶ Ex eo loco in Beer. Hic est puteus, super quo locutus est Dominus ad Moysen: "Congrega populum, et dabo ei aquam". ¹⁷ Tunc cecinit Israel carmen istud: "Ascendat puteus. Concinite ei. ¹⁸ Puteus, quem foderunt principes et paraverunt duces populi in sceptris et in baculis suis". De solitudine in Matthana; ¹⁹ de Matthana in Nahaliel; de Nahaliel in Bamoth; ²⁰ de Bamoth in vallem, quae est in regione Moab in vertice Phasga, qui respicit contra desertum.

²¹ Misit autem Israel nuntios ad Sehon regem Amorraeorum dicens: ²² "Obsecro, ut transire mihi liceat per terram tuam: non declinabimus in agros et vineas, non bibemus aquas ex puteis. Via regia gradiemur, donec transeamus terminos tuos". ²³ Qui concedere noluit, ut transiret Israel per fines suos; quin potius, populo congregato, egressus est obviam in desertum et venit in Iasa pugnavitque contra Israel. ²⁴ A quo percussus est in ore gladii, et possessa est terra eius ab Arnon usque Iaboc et filios Ammon; quia forti praesidio tenebantur termini Ammonitarum. ²⁵ Tulit ergo Israel omnes civitates eius et habitavit in urbibus Amorraei, in Hesebon scilicet et viculis eius. ²⁶ Hesebon enim erat urbs Sehon regis Amorraei, qui pugnavit contra primum regem Moab et tulit omnem terram, quae dicionis illius fuerat usque Arnon. ²⁷ Idcirco dicitur in proverbio: "Venite in Hesebon! Aedificetur et construatur civitas Sehon! ²⁸ Ignis egressus est de Hesebon, flamma de oppido Sehon et devoravit Ar Moabitarum et deglutivit excelsa Arnon. ²⁹ Vae tibi, Moab; peristi, popule Chamos! Dedit filios eius in fugam et filias in captivitatem regi Amorraeorum Sehon. ³⁰ Iecimus sagittas in eos, disperiit Hesebon usque Dibon. Vastavimus usque Nophe et usque Medaba". ³¹ Habitavit itaque Israel in terra Amorraei. ³² Misitque Moyses, qui explorarent Iazer, cuius ceperunt viculos et expulerunt Amorraeos, qui erant ibi. ³³ Verteruntque se et ascenderunt per viam Basan, et occurrit eis Og rex Basan cum omni populo suo pugnaturus in Edrai. ³⁴ Dixitque Dominus ad Moysen: "Ne timeas eum, quia in manu tua tradidi illum et omnem populum ac terram eius, faciesque illi, sicut fecisti Sehon regi Amorraeorum habitatori Hesebon". ³⁵ Percusserunt igitur et hunc cum filiis suis universumque populum eius usque ad internecionem; et possederunt terram illius.