Read the Bible

¹ Vae mihi, quia factum est mihi sicut congregata messe, sicut collecta vindemia! Non est botrus ad comedendum, nec praecoqua ficus, quam desideravit anima mea. ² Periit pius de terra, et rectus in hominibus non est; omnes in sanguine insidiantur, vir fratrem suum rete venatur. ³ Ad malum manus eorum paratae sunt; princeps postulat, et iudex est pro mercede, et magnus manifestat desiderium animae suae; vae eis, qui pervertunt illud! ⁴ Qui optimus in eis, est quasi paliurus, et, qui rectus, quasi spina de saepe; dies speculatorum tuorum, visitatio tua venit: nunc erit confusio eorum. ⁵ Nolite credere amico, nolite confidere in proximo; ab ea, quae dormit in sinu tuo, custodi claustra oris tui; ⁶ quia filius contumeliam facit patri, filia consurgit adversus matrem suam, nurus adversus socrum suam: inimici hominis domestici eius.

⁷ Ego autem ad Dominum aspiciam, exspectabo Deum salvatorem meum; audiet me Deus meus. ⁸ Ne laeteris, inimica mea, super me quia cecidi: consurgam; cum sedeo in tenebris, Dominus lux mea est. ⁹ Iram Domini porto, quoniam peccavi ei, donec iudicet causam meam et faciat iudicium meum; educet me in lucem, videbo iustitiam eius. ¹⁰ Et aspiciet inimica mea et operietur confusione, quae dicit ad me: "Ubi est Dominus Deus tuus?". Oculi mei videbunt in eam; nunc erit in conculcationem ut lutum platearum. ¹¹ Dies veniet ut aedificentur maceriae tuae; in die illa dilatabuntur fines tui. ¹² In die illa usque ad te venient habitantes ab Assyria usque ad Aegyptum et ab Aegypto usque ad flumen et a mari usque ad mare et a monte usque ad montem. ¹³ Terra autem erit in desolationem propter habitatores suos et propter fructum operum eorum.

¹⁴ Pasce populum tuum in virga tua, gregem hereditatis tuae, habitantes solos in saltu, in medio hortorum; pascantur Basan et Galaad iuxta dies antiquos. ¹⁵ Secundum dies egressionis tuae de terra Aegypti ostende nobis mirabilia. ¹⁶ Videbunt gentes et confundentur super omni fortitudine sua, ponent manum super os, aures eorum surdae erunt; ¹⁷ lingent pulverem sicut serpens, velut reptilia terrae. Trementes exibunt de aedibus suis " ad Dominum Deum nostrum " formidabunt et timebunt te. ¹⁸ Quis Deus similis tui, qui aufers iniquitatem et transis peccatum reliquiarum hereditatis tuae? Non servat in aeternum furorem suum, quoniam volens misericordiam est. ¹⁹ Revertetur et miserebitur nostri, calcabit iniquitates nostras et proiciet in profundum maris omnia peccata nostra. ²⁰ Dabis veritatem Iacob, misericordiam Abraham, quae iurasti patribus nostris a diebus antiquis.