Read the Bible

¹ In illo tempore abiit Iesus sabbatis per sata; discipuli autem eius esurierunt et coeperunt vellere spicas et manducare. ² Pharisaei autem videntes dixerunt ei: "Ecce discipuli tui faciunt, quod non licet facere sabbato". ³ At ille dixit eis: "Non legistis quid fecerit David, quando esuriit, et qui cum eo erant? ⁴ Quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis comedit, quod non licebat ei edere neque his, qui cum eo erant, nisi solis sacerdotibus? ⁵ Aut non legistis in Lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant et sine crimine sunt? ⁶ Dico autem vobis quia templo maior est hic. ⁷ Si autem sciretis quid est: "Misericordiam volo et non sacrificium", numquam condemnassetis innocentes. ⁸ Dominus est enim Filius hominis sabbati". ⁹ Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum; ¹⁰ et ecce homo manum habens aridam. Et interrogabant eum dicentes: "Licet sabbatis curare?", ut accusarent eum. ¹¹ Ipse autem dixit illis: "Quis erit ex vobis homo, qui habeat ovem unam et, si ceciderit haec sabbatis in foveam, nonne tenebit et levabit eam? ¹² Quanto igitur melior est homo ove! Itaque licet sabbatis bene facere". ¹³ Tunc ait homini: "Extende manum tuam". Et extendit, et restituta est sana sicut altera.

¹⁴ Exeuntes autem pharisaei consilium faciebant adversus eum, quomodo eum perderent. ¹⁵ Iesus autem sciens secessit inde. Et secuti sunt eum multi, et curavit eos omnes ¹⁶ et comminatus est eis, ne manifestum eum facerent, ¹⁷ ut adimpleretur, quod dictum est per Isaiam prophetam dicentem: ¹⁸ "Ecce puer meus, quem elegi, dilectus meus, in quo bene placuit animae meae; ponam Spiritum meum super eum, et iudicium gentibus nuntiabit. ¹⁹ Non contendet neque clamabit, neque audiet aliquis in plateis vocem eius. ²⁰ Arundinem quassatam non confringet et linum fumigans non exstinguet, donec eiciat ad victoriam iudicium; ²¹ et in nomine eius gentes sperabunt".

²² Tunc oblatus est ei daemonium habens, caecus et mutus, et curavit eum, ita ut mutus loqueretur et videret. ²³ Et stupebant omnes turbae et dicebant: "Numquid hic est filius David?". ²⁴ Pharisaei autem audientes dixerunt: "Hic non eicit daemones nisi in Beelzebul, principe daemonum". ²⁵ Sciens autem cogitationes eorum dixit eis: "Omne regnum divisum contra se desolatur, et omnis civitas vel domus divisa contra se non stabit. ²⁶ Et si Satanas Satanam eicit, adversus se divisus est; quomodo ergo stabit regnum eius? ²⁷ Et si ego in Beelzebul eicio daemones, filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iudices erunt vestri. ²⁸ Si autem in Spiritu Dei ego eicio daemones, igitur pervenit in vos regnum Dei. ²⁹ Aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis et vasa eius diripere, nisi prius alligaverit fortem? Et tunc domum illius diripiet. ³⁰ Qui non est mecum, contra me est; et, qui non congregat mecum, spargit. ³¹ Ideo dico vobis: Omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus, Spiritus autem blasphemia non remittetur. ³² Et quicumque dixerit verbum contra Filium hominis, remittetur ei; qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum, non remittetur ei neque in hoc saeculo neque in futuro. ³³ Aut facite arborem bonam et fructum eius bonum, aut facite arborem malam et fructum eius malum: si quidem ex fructu arbor agnoscitur. ³⁴ Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali? Ex abundantia enim cordis os loquitur. ³⁵ Bonus homo de bono thesauro profert bona, et malus homo de malo thesauro profert mala. ³⁶ Dico autem vobis: Omne verbum otiosum, quod locuti fuerint homines, reddent rationem de eo in die iudicii: ³⁷ ex verbis enim tuis iustificaberis, et ex verbis tuis condemnaberis".

³⁸ Tunc responderunt ei quidam de scribis et pharisaeis dicentes: "Magister, volumus a te signum videre". ³⁹ Qui respondens ait illis: "Generatio mala et adultera signum requirit; et signum non dabitur ei, nisi signum Ionae prophetae. ⁴⁰ Sicut enim fuit Ionas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus, sic erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus. ⁴¹ Viri Ninevitae surgent in iudicio cum generatione ista et condemnabunt eam, quia paenitentiam egerunt in praedicatione Ionae; et ecce plus quam Iona hic! ⁴² Regina austri surget in iudicio cum generatione ista et condemnabit eam, quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis; et ecce plus quam Salomon hic! ⁴³ Cum autem immundus spiritus exierit ab homine, ambulat per loca arida quaerens requiem et non invenit. ⁴⁴ Tunc dicit: "Revertar in domum meam unde exivi"; et veniens invenit vacantem, scopis mundatam et ornatam. ⁴⁵ Tunc vadit et assumit secum septem alios spiritus nequiores se, et intrantes habitant ibi; et fiunt novissima hominis illius peiora prioribus. Sic erit et generationi huic pessimae".

⁴⁶ Adhuc eo loquente ad turbas, ecce mater et fratres eius stabant foris quaerentes loqui ei. ⁴⁷ Dixit autem ei quidam: "Ecce mater tua et fratres tui foris stant quaerentes loqui tecum". ⁴⁸ At ille respondens dicenti sibi ait: "Quae est mater mea, et qui sunt fratres mei?". ⁴⁹ Et extendens manum suam in discipulos suos dixit: "Ecce mater mea et fratres mei. ⁵⁰ Quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei, qui in caelis est, ipse meus frater et soror et mater est".