Read the Bible

¹ In illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent, quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis: ² "Misereor super turbam, quia iam triduo sustinent me nec habent, quod manducent; ³ et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via; et quidam ex eis de longe venerunt". ⁴ Et responderunt ei discipuli sui: "Unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine?". ⁵ Et interrogabat eos: "Quot panes habetis?". Qui dixerunt: "Septem". ⁶ Et praecipit turbae discumbere supra terram; et accipiens septem panes, gratias agens fregit et dabat discipulis suis, ut apponerent; et apposuerunt turbae. ⁷ Et habebant pisciculos paucos; et benedicens eos, iussit hos quoque apponi. ⁸ Et manducaverunt et saturati sunt; et sustulerunt, quod superaverat de fragmentis, septem sportas. ⁹ Erant autem quasi quattuor milia. Et dimisit eos.

¹⁰ Et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha. ¹¹ Et exierunt pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signum de caelo, tentantes eum. ¹² Et ingemiscens spiritu suo ait: "Quid generatio ista quaerit signum? Amen dico vobis: Non dabitur generationi isti signum". ¹³ Et dimittens eos, iterum ascendens abiit trans fretum. ¹⁴ Et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi. ¹⁵ Et praecipiebat eis dicens: "Videte, cavete a fermento pharisaeorum et fermento Herodis!". ¹⁶ Et disputabant ad invicem, quia panes non haberent. ¹⁷ Quo cognito, ait illis: "Quid disputatis, quia panes non habetis? Nondum cognoscitis nec intellegitis? Caecatum habetis cor vestrum? ¹⁸ Oculos habentes non videtis, et aures habentes non auditis? Nec recordamini, ¹⁹ quando quinque panes fregi in quinque milia, quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis?". Dicunt ei: "Duodecim". ²⁰ "Quando illos septem in quattuor milia, quot sportas plenas fragmentorum tulistis?". Et dicunt ei: "Septem". ²¹ Et dicebat eis: "Nondum intellegitis?".

²² Et veniunt Bethsaida. Et adducunt ei caecum et rogant eum, ut illum tangat. ²³ Et apprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum; et exspuens in oculos eius, impositis manibus ei, interrogabat eum: "Vides aliquid?". ²⁴ Et aspiciens dicebat: "Video homines, quia velut arbores video ambulantes". ²⁵ Deinde iterum imposuit manus super oculos eius; et coepit videre et restitutus est et videbat clare omnia. ²⁶ Et misit illum in domum suam dicens: "Nec in vicum introieris".

²⁷ Et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi; et in via interrogabat discipulos suos dicens eis: "Quem me dicunt esse homines?". ²⁸ Qui responderunt illi dicentcs: "Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero unum de prophetis". ²⁹ Et ipse interrogabat eos: "Vos vero quem me dicitis esse?". Respondens Petrus ait ei: "Tu es Christus". ³⁰ Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo. ³¹ Et coepit docere illos: "Oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere"; ³² et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus coepit increpare eum. ³³ Qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro et dicit: "Vade retro me, Satana, quoniam non sapis, quae Dei sunt, sed quae sunt hominum". ³⁴ Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: "Si quis vult post me sequi, deneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me. ³⁵ Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam; qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium, salvam eam faciet. ³⁶ Quid enim prodest homini, si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae? ³⁷ Quid enim dabit homo commutationem pro anima sua? ³⁸ Qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis".