Read the Bible

¹ Et egressus est inde et venit in patriam suam, et sequuntur il lum discipuli sui. ² Et facto sabbato, coepit in synagoga docere; et multi audientes admirabantur dicentes: "Unde huic haec, et quae est sapientia, quae data est illi, et virtutes tales, quae per manus eius efficiuntur? ³ Nonne iste est faber, filius Mariae et frater Iacobi et Iosetis et Iudae et Simonis? Et nonne sorores eius hic nobiscum sunt?". Et scandalizabantur in illo. ⁴ Et dicebat eis Iesus: "Non est propheta sine honore nisi in patria sua et in cognatione sua et in domo sua". ⁵ Et non poterat ibi virtutem ullam facere, nisi paucos infirmos impositis manibus curavit; ⁶ et mirabatur propter incredulitatem eorum. Et circumibat castella in circuitu docens.

⁷ Et convocat Duodecim et coepit eos mittere binos et dabat illis potestatem in spiritus immundos; ⁸ et praecepit eis, ne quid tollerent in via nisi virgam tantum: non panem, non peram neque in zona aes, ⁹ sed ut calcearentur sandaliis et ne induerentur duabus tunicis. ¹⁰ Et dicebat eis: "Quocumque introieritis in domum, illic manete, donec exeatis inde. ¹¹ Et quicumque locus non receperit vos nec audierint vos, exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis". ¹² Et exeuntes praedicaverunt, ut paenitentiam agerent; ¹³ et daemonia multa eiciebant et ungebant oleo multos aegrotos et sanabant.

¹⁴ Et audivit Herodes rex; manifestum enim factum est nomen eius. Et dicebant: "Ioannes Baptista resurrexit a mortuis, et propterea inoperantur virtutes in illo". ¹⁵ Alii autem dicebant: "Elias est". Alii vero dicebant: "Propheta est, quasi unus ex prophetis". ¹⁶ Quo audito, Herodes aiebat: "Quem ego decollavi Ioannem, hic resurrexit!". ¹⁷ Ipse enim Herodes misit ac tenuit Ioannem et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui, quia duxerat eam. ¹⁸ Dicebat enim Ioannes Herodi: "Non licet tibi habere uxorem fratris tui". ¹⁹ Herodias autem insidiabatur illi et volebat occidere eum nec poterat: ²⁰ Herodes enim metuebat Ioannem, sciens eum virum iustum et sanctum, et custodiebat eum, et, audito eo, multum haesitabat et libenter eum audiebat. ²¹ Et cum dies opportunus accidisset, quo Herodes natali suo cenam fecit principibus suis et tribunis et primis Galilaeae, ²² cumque introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset, placuit Herodi simulque recumbentibus. Rex ait puellae: "Pete a me, quod vis, et dabo tibi". ²³ Et iuravit illi multum: "Quidquid petieris a me, dabo tibi, usque ad dimidium regni mei". ²⁴ Quae cum exisset, dixit matri suae: "Quid petam?". At illa dixit: "Caput Ioannis Baptistae". ²⁵ Cumque introisset statim cum festinatione ad regem, petivit dicens: "Volo ut protinus des mihi in disco caput Ioannis Baptistae". ²⁶ Et contristatus rex, propter iusiurandum et propter recumbentes noluit eam decipere; ²⁷ et statim misso spiculatore rex praecepit afferri caput eius. Et abiens decollavit eum in carcere ²⁸ et attulit caput eius in disco; et dedit illud puellae, et puella dedit illud matri suae. ²⁹ Quo audito, discipuli eius venerunt et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monumento.

³⁰ Et convenientes apostoli ad Iesum renuntiaverunt illi omnia, quae egerant et docuerant. ³¹ Et ait illis: "Venite vos ipsi seorsum in desertum locum et requiescite pusillum". Erant enim, qui veniebant et redibant, multi, et nec manducandi spatium habebant. ³² Et abierunt in navi in desertum locum seorsum. ³³ Et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi; et pedestre de omnibus civitatibus concurrerunt illuc et praevenerunt eos. ³⁴ Et exiens vidit multam turbam et misertus est super eos, quia erant sicut oves non habentes pastorem, et coepit docere illos multa. ³⁵ Et cum iam hora multa facta esset, accesserunt discipuli eius dicentes: "Desertus est locus hic, et hora iam est multa; ³⁶ dimitte illos, ut euntes in villas et vicos in circuitu emant sibi, quod manducent". ³⁷ Respondens autem ait illis: "Date illis vos manducare". Et dicunt ei: "Euntes emamus denariis ducentis panes et dabimus eis manducare?". ³⁸ Et dicit eis: "Quot panes habetis? Ite, videte". Et cum cognovissent, dicunt: "Quinque et duos pisces". ³⁹ Et praecepit illis, ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride fenum. ⁴⁰ Et discubuerunt secundum areas per centenos et per quinquagenos. ⁴¹ Et acceptis quinque panibus et duobus piscibus, intuens in caelum benedixit et fregit panes et dabat discipulis suis, ut ponerent ante eos; et duos pisces divisit omnibus. ⁴² Et manducaverunt omnes et saturati sunt; ⁴³ et sustulerunt fragmenta duodecim cophinos plenos, et de piscibus. ⁴⁴ Et erant, qui manducaverunt panes, quinque milia virorum.

⁴⁵ Et statim coegit discipulos suos ascendere navem, ut praecederent trans fretum ad Bethsaidam, dum ipse dimitteret populum. ⁴⁶ Et cum dimisisset eos, abiit in montem orare. ⁴⁷ Et cum sero factum esset, erat navis in medio mari, et ipse solus in terra. ⁴⁸ Et videns eos laborantes in remigando, erat enim ventus contrarius eis, circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans super mare et volebat praeterire eos. ⁴⁹ At illi, ut viderunt eum ambulantem super mare, putaverunt phantasma esse et exclamaverunt; ⁵⁰ omnes enim eum viderunt et conturbati sunt. Statim autem locutus est cum eis et dicit illis: "Confidite, ego sum; nolite timere!". ⁵¹ Et ascendit ad illos in navem, et cessavit ventus. Et valde nimis intra se stupebant; ⁵² non enim intellexerant de panibus, sed erat cor illorum obcaecatum. ⁵³ Et cum transfretassent in terram, pervenerunt Gennesaret et applicuerunt. ⁵⁴ Cumque egressi essent de navi, continuo cognoverunt eum ⁵⁵ et percurrentes universam regionem illam coeperunt in grabatis eos, qui se male habebant, circumferre, ubi audiebant eum esse. ⁵⁶ Et quocumque introibat in vicos aut in civitates vel in villas, in plateis ponebant infirmos; et deprecabantur eum, ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent; et, quotquot tangebant eum, salvi fiebant.