Read the Bible

¹ Erant autem appropinquan tes ei omnes publicani et pec catores, ut audirent illum. ² Et murmurabant pharisaei et scribae dicentes: "Hic peccatores recipit et manducat cum illis". ³ Et ait ad illos parabolam istam dicens: ⁴ "Quis ex vobis homo, qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam, quae perierat, donec inveniat illam? ⁵ Et cum invenerit eam, imponit in umeros suos gaudens ⁶ et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis: "Congratulamini mihi, quia inveni ovem meam, quae perierat". ⁷ Dico vobis: Ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam agente quam super nonaginta novem iustis, qui non indigent paenitentia. ⁸ Aut quae mulier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter, donec inveniat? ⁹ Et cum invenerit, convocat amicas et vicinas dicens: "Congratulamini mihi, quia inveni drachmam, quam perdideram". ¹⁰ Ita dico vobis: Gaudium fit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente".

¹¹ Ait autem: "Homo quidam habebat duos filios. ¹² Et dixit adulescentior ex illis patri: "Pater, da mihi portionem substantiae, quae me contingit". Et divisit illis substantiam. ¹³ Et non post multos dies, congregatis omnibus, adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose. ¹⁴ Et postquam omnia consummasset, facta est fames valida in regione illa, et ipse coepit egere. ¹⁵ Et abiit et adhaesit uni civium regionis illius, et misit illum in villam suam, ut pasceret porcos; ¹⁶ et cupiebat saturari de siliquis, quas porci manducabant, et nemo illi dabat. ¹⁷ In se autem reversus dixit: "Quanti mercennarii patris mei abundant panibus, ego autem hic fame pereo. ¹⁸ Surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi: Pater, peccavi in caelum et coram te ¹⁹ et iam non sum dignus vocari filius tuus; fac me sicut unum de mercennariis tuis". ²⁰ Et surgens venit ad patrem suum. Cum autem adhuc longe esset, vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et accurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum. ²¹ Dixitque ei filius: "Pater, peccavi in caelum et coram te; iam non sum dignus vocari filius tuus". ²² Dixit autem pater ad servos suos: "Cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calceamenta in pedes ²³ et adducite vitulum saginatum, occidite et manducemus et epulemur, ²⁴ quia hic filius meus mortuus erat et revixit, perierat et inventus est". Et coeperunt epulari. ²⁵ Erat autem filius eius senior in agro et, cum veniret et appropinquaret domui, audivit symphoniam et choros ²⁶ et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent. ²⁷ Isque dixit illi: "Frater tuus venit, et occidit pater tuus vitulum saginatum, quia salvum illum recepit". ²⁸ Indignatus est autem et nolebat introire. Pater ergo illius egressus coepit rogare illum. ²⁹ At ille respondens dixit patri suo: "Ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii, et numquam dedisti mihi haedum, ut cum amicis meis epularer; ³⁰ sed postquam filius tuus hic, qui devoravit substantiam tuam cum meretricibus, venit, occidisti illi vitulum saginatum". ³¹ At ipse dixit illi: "Fili, tu semper mecum es, et omnia mea tua sunt; ³² epulari autem et gaudere oportebat, quia frater tuus hic mortuus erat et revixit, perierat et inventus est"".