Read the Bible

¹ Aderant autem quidam ipso in tempore nuntiantes illi de Galilaeis, quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis eorum. ² Et respondens dixit illis: "Putatis quod hi Galilaei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt, quia talia passi sunt? ³ Non, dico vobis, sed, nisi paenitentiam egeritis, omnes similiter peribitis. ⁴ Vel illi decem et octo, supra quos cecidit turris in Siloam et occidit eos, putatis quia et ipsi debitores fuerunt praeter omnes homines habitantes in Ierusalem? ⁵ Non, dico vobis, sed, si non paenitentiam egeritis, omnes similiter peribitis".

⁶ Dicebat autem hanc similitudinem: "Arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua et venit quaerens fructum in illa et non invenit. ⁷ Dixit autem ad cultorem vineae: "Ecce anni tres sunt, ex quo venio quaerens fructum in ficulnea hac et non invenio. Succide ergo illam. Ut quid etiam terram evacuat?". ⁸ At ille respondens dicit illi: "Domine, dimitte illam et hoc anno, usque dum fodiam circa illam et mittam stercora, ⁹ et si quidem fecerit fructum in futurum; sin autem succides eam"".

¹⁰ Erat autem docens in una synagogarum sabbatis. ¹¹ Et ecce mulier, quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo et erat inclinata nec omnino poterat sursum respicere. ¹² Quam cum vidisset Iesus, vocavit et ait illi: "Mulier, dimissa es ab infirmitate tua", ¹³ et imposuit illi manus; et confestim erecta est et glorificabat Deum. ¹⁴ Respondens autem archisynagogus, indignans quia sabbato curasset Iesus, dicebat turbae: "Sex dies sunt, in quibus oportet operari; in his ergo venite et curamini et non in die sabbati". ¹⁵ Respondit autem ad illum Dominus et dixit: "Hypocritae, unusquisque vestrum sabbato non solvit bovem suum aut asinum a praesepio et ducit adaquare? ¹⁶ Hanc autem filiam Abrahae, quam alligavit Satanas ecce decem et octo annis, non oportuit solvi a vinculo isto die sabbati?". ¹⁷ Et cum haec diceret, erubescebant omnes adversarii eius, et omnis populus gaudebat in universis, quae gloriose fiebant ab eo.

¹⁸ Dicebat ergo: "Cui simile est regnum Dei, et cui simile existimabo illud? ¹⁹ Simile est grano sinapis, quod acceptum homo misit in hortum suum, et crevit et factum est in arborem, et volucres caeli requieverunt in ramis eius". ²⁰ Et iterum dixit: "Cui simile aestimabo regnum Dei? ²¹ Simile est fermento, quod acceptum mulier abscondit in farinae sata tria, donec fermentaretur totum". ²² Et ibat per civitates et castella docens et iter faciens in Hierosolymam.

²³ Ait autem illi quidam: "Domine, pauci sunt, qui salvantur?". Ipse autem dixit ad illos: ²⁴ "Contendite intrare per angustam portam, quia multi, dico vobis, quaerent intrare et non poterunt. ²⁵ Cum autem surrexerit pater familias et clauserit ostium, et incipietis foris stare et pulsare ostium dicentes: "Domine, aperi nobis"; et respondens dicet vobis: "Nescio vos unde sitis". ²⁶ Tunc incipietis dicere: "Manducavimus coram te et bibimus, et in plateis nostris docuisti"; ²⁷ et dicet loquens vobis: "Nescio vos unde sitis; discedite a me, omnes operarii iniquitatis". ²⁸ Ibi erit fletus et stridor dentium, cum videritis Abraham et Isaac et Iacob et omnes prophetas in regno Dei, vos autem expelli foras. ²⁹ Et venient ab oriente et occidente et aquilone et austro et accumbent in regno Dei. ³⁰ Et ecce sunt novissimi, qui erunt primi, et sunt primi, qui erunt novissimi".

³¹ In ipsa hora accesserunt quidam pharisaeorum dicentes illi: "Exi et vade hinc, quia Herodes vult te occidere". ³² Et ait illis: "Ite, dicite vulpi illi: "Ecce eicio daemonia et sanitates perficio hodie et cras et tertia consummor. ³³ Verumtamen oportet me hodie et cras et sequenti ambulare, quia non capit prophetam perire extra Ierusalem". ³⁴ Ierusalem, Ierusalem, quae occidis prophetas et lapidas eos, qui missi sunt ad te, quotiens volui congregare filios tuos, quemadmodum avis nidum suum sub pinnis, et noluistis. ³⁵ Ecce relinquitur vobis domus vestra. Dico autem vobis: Non videbitis me, donec veniat cum dicetis: "Benedictus, qui venit in nomine Domini"".