Read the Bible

¹ Igitur Eliu haec rursum locutus est: ² "Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: "Iustificatio mea coram Deo"? ³ Dixisti enim: "Quid ad te? Vel quid tibi proderit, si ego peccavero?". ⁴ Itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum. ⁵ Suspice caelum et intuere et contemplare nubes quod altiores te sint. ⁶ Si peccaveris, quid facies ei? Et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum? ⁷ Porro si iuste egeris, quid donabis ei? Aut quid de manu tua accipiet? ⁸ Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua, et filium hominis adiuvabit iustitia tua.

⁹ Propter multitudinem oppressorum clamabunt et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum, ¹⁰ sed nemo dixit: "Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte, ¹¹ qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos?". ¹² Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum. ¹³ Etiam, frustra: non audiet Deus, et Omnipotens non intuebitur.

¹⁴ Omnino cum dixeris: "Non considerat", iudicium est coram illo, et exspectas eum. ¹⁵ Et nunc cum dicis: "Ira eius poenas non infert, nec ulciscitur scelus valde", ¹⁶ Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat".