Read the Bible

¹ Post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo ² et locutus est: ³ "Pereat dies, in qua natus sum, et nox, in qua dictum est: "Conceptus est homo". ⁴ Dies ille vertatur in tenebras; non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine. ⁵ Obscurent eum tenebrae et umbra mortis; occupet eum caligo, et involvatur amaritudine. ⁶ Noctem illam tenebrosus turbo possideat; non computetur in diebus anni nec numeretur in mensibus. ⁷ Sit nox illa solitaria nec laude digna; ⁸ maledicant ei, qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan. ⁹ Obtenebrentur stellae crepusculi eius; exspectet lucem, et non sit, nec videat palpebras aurorae, ¹⁰ quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.

¹¹ Quare non in vulva mortuus sum? Egressus ex utero non statim perii? ¹² Quare exceptus genibus? Cur lactatus uberibus? ¹³ Nunc enim dormiens silerem et somno meo requiescerem ¹⁴ cum regibus et consulibus terrae, qui aedificant sibi solitudines, ¹⁵ aut cum principibus, qui possident aurum et replent domos suas argento. ¹⁶ Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem. ¹⁷ Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore. ¹⁸ Et quondam vincti pariter sine molestia non audierunt vocem exactoris. ¹⁹ Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.

²⁰ Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animae sunt? ²¹ Qui exspectant mortem, et non venit, et effodiunt quaerentes illam magis quam thesauros; ²² gaudentque vehementer et laetantur sepulcro. ²³ Viro, cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris. ²⁴ Antequam comedam, suspiro, et quasi inundantes aquae sic rugitus meus. ²⁵ Quia timor, quem timebam, evenit mihi, et, quod verebar, accidit. ²⁶ Non dissimulavi, non silui, non quievi, et venit super me indignatio".