Read the Bible

¹ Iacobus, Dei et Domini Iesu Christi servus, duodecim tribu bus, quae sunt in dispersione, salutem.

² Omne gaudium existimate, fratres mei, cum in tentationibus variis incideritis, ³ scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur; ⁴ patientia autem opus perfectum habeat, ut sitis perfecti et integri, in nullo deficientes. ⁵ Si quis autem vestrum indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter et non improperat, et dabitur ei. ⁶ Postulet autem in fide nihil haesitans; qui enim haesitat, similis est fluctui maris, qui a vento movetur et circumfertur. ⁷ Non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino, ⁸ vir duplex animo, inconstans in omnibus viis suis. ⁹ Glorietur autem frater humilis in exaltatione sua, ¹⁰ dives autem in humilitate sua, quoniam sicut flos feni transibit. ¹¹ Exortus est enim sol cum ardore et arefecit fenum, et flos eius decidit, et decor vultus eius deperiit; ita et dives in itineribus suis marcescet. ¹² Beatus vir, qui suffert tentationem, quia, cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit Deus diligentibus se.

¹³ Nemo, cum tentatur, dicat: "A Deo tentor"; Deus enim non tentatur malis, ipse autem neminem tentat. ¹⁴ Unusquisque vero tentatur a concupiscentia sua abstractus et illectus; ¹⁵ dein concupiscentia, cum conceperit, parit peccatum; peccatum vero, cum consummatum fuerit, generat mortem. ¹⁶ Nolite errare, fratres mei dilectissimi. ¹⁷ Omne datum optimum et omne donum perfectum de sursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio. ¹⁸ Voluntarie genuit nos verbo veritatis, ut simus primitiae quaedam creaturae eius.

¹⁹ Scitis, fratres mei dilecti. Sit autem omnis homo velox ad audiendum, tardus autem ad loquendum et tardus ad iram; ²⁰ ira enim viri iustitiam Dei non operatur. ²¹ Propter quod abicientes omnem immunditiam et abundantiam malitiae, in mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest salvare animas vestras. ²² Estote autem factores verbi et non auditores tantum fallentes vosmetipsos. ²³ Quia si quis auditor est verbi et non factor, hic comparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo; ²⁴ consideravit enim se et abiit, et statim oblitus est qualis fuerit. ²⁵ Qui autem perspexerit in lege perfecta libertatis et permanserit, non auditor obliviosus factus sed factor operis, hic beatus in facto suo erit. ²⁶ Si quis putat se religiosum esse, non freno circumducens linguam suam sed seducens cor suum, huius vana est religio. ²⁷ Religio munda et immaculata apud Deum et Patrem haec est: visitare pupillos et viduas in tribulatione eorum, immaculatum se custodire ab hoc saeculo.