Read the Bible

¹ Cantabo dilecto meo canticum amici mei de vinea sua: Vinea facta est dilecto meo in colle pingui; ² et saepivit eam et lapides elegit ex illa et plantavit in ea vites electas et aedificavit turrim in medio eius et torcular exstruxit in ea; et exspectavit, ut faceret uvas, et fecit labruscas. ³ Nunc ergo, habitator Ierusalem et vir Iudae, iudicate inter me et vineam meam. ⁴ Quid est quod debui ultra facere vineae meae et non feci ei? Cur exspectavi, ut faceret uvas, et fecit labruscas? ⁵ Et nunc ostendam vobis quid ego faciam vineae meae: auferam saepem eius, et erit in direptionem; diruam maceriam eius, et erit in conculcationem. ⁶ Et ponam eam desertam: non putabitur et non fodietur, et ascendent vepres et spinae; et nubibus mandabo, ne pluant super eam imbrem. ⁷ Vinea enim Domini exercituum domus Israel est, et vir Iudae germen eius delectabile; et exspectavi, ut faceret iudicium, et ecce iniquitas, et iustitiam, et ecce nequitia.

⁸ Vae, qui coniungunt domum ad domum et agrum agro copulant usque ad terminum loci! Numquid habitabitis vos soli in medio terrae? ⁹ In auribus meis iuravit Dominus exercituum: "Certe domus multae desertae erunt, grandes et pulchrae absque habitatore". ¹⁰ Decem enim iugera vinearum facient lagunculam unam, et triginta modii sementis facient modios tres. ¹¹ Vae, qui consurgunt mane ad ebrietatem sectandam et ad potandum usque ad vesperam, ut vinum inflammet eos! ¹² Cithara et lyra et tympanum et tibia et vinum in conviviis eorum, et opus Domini non respiciunt, nec opera manuum eius considerant. ¹³ Propterea captivus ductus est populus meus, quia non habuit scientiam, et nobiles eius interierunt fame, et multitudo eius siti exaruit. ¹⁴ Propterea dilatavit infernus fauces suas et aperuit os suum absque ullo termino; et descendunt fortes Ierusalem, et populus eius, et sublimes et tripudiantes in ea. ¹⁵ Et incurvabitur homo, et humiliabitur vir, et oculi sublimium deprimentur; ¹⁶ et exaltabitur Dominus exercituum in iudicio, et Deus sanctus sanctificabitur in iustitia, ¹⁷ et pascentur agni iuxta ordinem suum velut in prato suo, et alieni comedent in ruinis pinguium.

¹⁸ Vae, qui trahunt iniquitatem in funiculis vanitatis et quasi vinculum plaustri peccatum! ¹⁹ Qui dicunt: "Festinet et cito veniat opus eius, ut videamus; et appropiet et veniat consilium Sancti Israel, et sciemus illud!". ²⁰ Vae, qui dicunt malum bonum et bonum malum, ponentes tenebras in lucem et lucem in tenebras, ponentes amarum in dulce et dulce in amarum! ²¹ Vae, qui sapientes sunt in oculis suis et coram ipsis prudentes! ²² Vae, qui potentes sunt ad bibendum vinum, et viri fortes ad miscendam ebrietatem! ²³ Qui absolvunt impium pro muneribus et iustitiam iusti auferunt ab eo! ²⁴ Propter hoc, sicut devorat stipulam lingua ignis, et palea flamma consumitur, sic radix eorum quasi tabes erit, et flos eorum sicut putredo ascendet; abiecerunt enim legem Domini exercituum et eloquium Sancti Israel blasphemaverunt. ²⁵ Ideo exarsit furor Domini in populum suum, et extendit manum suam super eum et percussit eum, et conturbati sunt montes; et facta sunt morticina eorum quasi stercus in medio platearum. In his omnibus non est aversus furor eius, sed adhuc manus eius extenta. ²⁶ Et levabit signum nationibus procul; et sibilabit ad eum de finibus terrae; et ecce festinus velociter veniet. ²⁷ Non est deficiens neque laborans in eo, non dormitabit neque dormiet; neque solvetur cingulum renum eius, nec rumpetur corrigia calceamenti eius. ²⁸ Sagittae eius acutae, et omnes arcus eius extenti; ungulae equorum eius ut silex reputantur, et rotae eius quasi impetus tempestatis. ²⁹ Rugitus eius ut leonis: rugiet ut catuli leonum et frendet; et arripiet praedam et in tuto collocabit, et non erit qui eruat. ³⁰ Et sonabit super eum in die illa sicut sonitus maris. Aspiciet in terram: et ecce tenebrae tribulationis, et lux obtenebrata est in caligine eius.