Read the Bible

¹ In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem. Et introivit ad eum Isaias filius Amos propheta et dixit ei: "Haec dicit Dominus: Dispone domui tuae, quia morieris tu et non vives". ² Et convertit Ezechias faciem suam ad parietem et oravit ad Dominum ³ et dixit: "Obsecro, Domine; memento, quaeso, quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et, quod bonum est in oculis tuis, fecerim". Et flevit Ezechias fletu magno. ⁴ Et factum est verbum Domini ad Isaiam dicens: ⁵ "Vade et dic Ezechiae: "Haec dicit Dominus, Deus David patris tui: Audivi orationem tuam, vidi lacrimas tuas; ecce ego adiciam super dies tuos quindecim annos ⁶ et de manu regis Assyriorum eruam te et civitatem istam et protegam hanc civitatem". ⁷ Hoc autem tibi erit signum a Domino quia faciet Dominus verbum hoc, quod locutus est: ⁸ Ecce ego reverti faciam umbram graduum, per quos descenderat in horologio Achaz in sole retrorsum decem gradibus". Et reversus est sol decem gradibus per gradus, quos descenderat.

⁹ Scriptura Ezechiae regis Iudae, cum aegrotasset et convaluisset de infirmitate sua: ¹⁰ "Ego dixi: In dimidio dierum meorum vadam ad portas inferi; quaesivi residuum annorum meorum. ¹¹ Dixi: Non videbo Dominum Deum in terra viventium, non aspiciam hominem ultra inter habitatores orbis. ¹² Habitaculum meum ablatum est et abductum longe a me quasi tabernaculum pastorum; convolvit sicut textor vitam meam; de stamine succidit me. De mane usque ad vesperam confecisti me. ¹³ Prostratus sum usque ad mane, quasi leo sic conterit omnia ossa mea; de mane usque ad vesperam confecisti me. ¹⁴ Sicut pullus hirundinis, sic mussitabo, meditabor ut columba; attenuati sunt oculi mei suspicientes in excelsum. Domine, vim patior, sponde pro me. ¹⁵ Quid dicam, aut quid respondebit mihi? Ipse fecit! Incedam per omnes annos meos in amaritudine animae meae. ¹⁶ Domine, in te sperat cor meum; vivat spiritus meus, sana me et vivifica me; ¹⁷ ecce in pacem versa est amaritudo mea. Tu autem eruisti animam meam a fovea consumptionis, proiecisti enim post tergum tuum omnia peccata mea. ¹⁸ Quia non infernus confitebitur tibi, neque mors laudabit te; non exspectabunt, qui descendunt in lacum, veritatem tuam. ¹⁹ Vivens, vivens ipse confitebitur tibi, sicut et ego hodie; pater filiis notam faciet veritatem tuam. ²⁰ Domine, salvum me fac, et ad sonum citharae cantabimus cunctis diebus vitae nostrae in domo Domini". ²¹ Et iussit Isaias, ut tollerent massam de ficis et cataplasmarent super vulnus, et sanaretur. ²² Et dixit Ezechias: "Quod erit signum quia ascendam in domum Domini?".