Read the Bible

¹ Vae Ariel, Ariel, civitas, quam circumdedit David! Addite annum ad annum, sollemnitates evolvantur; ² et circumvallabo Ariel, et erit maeror et maestitia, et erit mihi quasi Ariel. ³ Et circumdabo te quasi sphaeram et iaciam contra te aggerem et munimenta ponam in obsidionem tuam. ⁴ Humiliaberis, de terra loqueris, et de pulvere vix audietur eloquium tuum, et erit quasi pythonis de terra vox tua, et de humo eloquium tuum mussitabit. ⁵ Et erit sicut pulvis tenuis multitudo superborum tuorum, et sicut palea volans multitudo fortium. Eritque repente confestim, ⁶ a Domino exercituum visitaberis in tonitruo et commotione terrae, magno fragore, turbine et tempestate et flamma ignis devorantis. ⁷ Et erit sicut somnium visionis nocturnae multitudo omnium gentium, quae dimicant contra Ariel, et omnes, qui pugnant contra eam et contra munimenta eius et oppressores eius; ⁸ Et sicut somniat esuriens, et ecce comedit, cum autem fuerit expergefactus, vacua est anima eius; et sicut somniat sitiens, et ecce bibit et, postquam fuerit expergefactus, lassus adhuc sitit, et anima eius vacua est, sic erit multitudo omnium gentium dimicantium contra montem Sion.

⁹ Obstupescite et admiramini, excaecamini et caeci estote, inebriamini et non a vino, vacillate et non ab ebrietate. ¹⁰ Quoniam miscuit vobis Dominus spiritum soporis, clausit oculos vestros et capita vestra operuit. ¹¹ Et erit vobis visio omnis sicut verba libri signati; quem cum dederint scienti litteras dicentes: "Lege istum", respondebit: "Non possum, signatus est enim". ¹² Et dabitur liber nescienti litteras diceturque ei: "Lege", et respondebit: "Nescio litteras". ¹³ Et dixit Dominus: "Eo quod appropinquat populus iste ore suo et labiis suis glorificat me, cor autem eius longe est a me, et est timor eorum erga me velut mandatum hominum perceptum, ¹⁴ ideo ecce ego addam ut admirationem faciam populo huic miraculo grandi et stupendo: peribit sapientia sapientium eius, et prudentia prudentium eius abscondetur". ¹⁵ Vae, qui profunde a Domino consilium abscondunt, quorum sunt in tenebris opera, et dicunt: "Quis videt nos, et quis novit nos?". ¹⁶ Perversa cogitatio vestra! Numquid quasi lutum reputabitur figulus, ut dicat opus factori suo: "Non fecisti me"; et figmentum dicat fictori suo: "Non intellegis"?

¹⁷ Nonne adhuc in modico et in brevi convertetur Libanus in hortum, et hortus in saltum reputabitur? ¹⁸ Et audient in die illa surdi verba libri, et de tenebris et caligine oculi caecorum videbunt. ¹⁹ Et addent mites in Domino laetitiam, et pauperrimi hominum in Sancto Israel exsultabunt; ²⁰ quoniam defecit, qui praevalebat, consummatus est illusor, et succisi sunt omnes, qui vigilabant super iniquitatem, ²¹ qui peccare faciebant homines in verbo et arguentem in porta supplantabant et deiecerunt inanibus verbis iustum. ²² Propter hoc haec dicit Dominus ad domum Iacob, qui redemit Abraham: "Non modo confundetur Iacob, nec modo vultus eius erubescet; ²³ sed, cum viderit opera manuum mearum, in medio sui sanctificabunt nomen meum et sanctificabunt Sanctum Iacob et Deum Israel pavebunt, ²⁴ et scient errantes spiritu sapientiam, et mussitatores discent doctrinam".