Read the Bible

¹ Timeamus ergo, ne forte, relicta pollicitatione introeundi in re quiem eius, existimetur aliquis ex vobis deesse; ² etenim et nobis evangelizatum est quemadmodum et illis, sed non profuit illis sermo auditus, non commixtis fide cum iis, qui audierant. ³ Ingredimur enim in requiem, qui credidimus, quemadmodum dixit: "Sicut iuravi in ira mea: Non introibunt in requiem meam", et quidem operibus ab institutione mundi factis. ⁴ Dixit enim quodam loco de die septima sic: "Et requievit Deus die septima ab omnibus operibus suis"; ⁵ et in isto rursum: "Non introibunt in requiem meam". ⁶ Quoniam ergo superest quosdam introire in illam, et hi, quibus prioribus evangelizatum est, non introierunt propter inoboedientiam, ⁷ iterum terminat diem quendam, "Hodie", in David dicendo post tantum temporis, sicut supra dictum est: "Hodie, si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra". ⁸ Nam, si eis Iesus requiem praestitisset, non de alio loqueretur posthac die. ⁹ Itaque relinquitur sabbatismus populo Dei; ¹⁰ qui enim ingressus est in requiem eius, etiam ipse requievit ab operibus suis, sicut a suis Deus.

¹¹ Festinemus ergo ingredi in illam requiem, ut ne in idipsum quis incidat inoboedientiae exemplum. ¹² Vivus est enim Dei sermo et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti et pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus, compagum quoque et medullarum, et discretor cogitationum et intentionum cordis; ¹³ et non est creatura invisibilis in conspectu eius, omnia autem nuda et aperta sunt oculis eius, ad quem nobis sermo. ¹⁴ Habentes ergo pontificem magnum, qui penetravit caelos, Iesum Filium Dei, teneamus confessionem. ¹⁵ Non enim habemus pontificem, qui non possit compati infirmitatibus nostris, tentatum autem per omnia secundum similitudinem absque peccato; ¹⁶ adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratiae, ut misericordiam consequamur et gratiam inveniamus in auxilium opportunum.