Read the Bible

¹ Ideoque et nos tantam ha bentes circumpositam nobis nubem testium, deponentes omne pondus et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus propositum nobis certamen, ² aspicientes in ducem fidei et consummatorem Iesum, qui pro gaudio sibi proposito sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera throni Dei sedet. ³ Recogitate enim eum, qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem, ut ne fatigemini animis vestris deficientes.

⁴ Nondum usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes; ⁵ et obliti estis exhortationis, quae vobis tamquam filiis loquitur: "Fili mi, noli neglegere disciplinam Domini neque deficias, dum ab eo argueris: ⁶ quem enim diligit, Dominus castigat, flagellat autem omnem filium, quem recipit". ⁷ Ad disciplinam suffertis; tamquam filios vos tractat Deus. Quis enim filius, quem non corripit pater? ⁸ Quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes, ergo adulterini et non filii estis! ⁹ Deinde patres quidem carnis nostrae habebamus eruditores et reverebamur; non multo magis obtemperabimus Patri spirituum et vivemus? ¹⁰ Et illi quidem ad tempus paucorum dierum, secundum quod videbatur illis, castigabant; hic autem ad id, quod utile est ad participandam sanctitatem eius. ¹¹ Omnis autem disciplina in praesenti quidem videtur non esse gaudii sed maeroris; postea autem fructum pacificum exercitatis per eam reddit iustitiae. ¹² Propter quod remissas manus et soluta genua erigite ¹³ et gressus rectos facite pedibus vestris, ut, quod claudum est, non extorqueatur, magis autem sanetur. ¹⁴ Pacem sectamini cum omnibus et sanctificationem, sine qua nemo videbit Dominum, ¹⁵ providentes, ne quis desit gratiae Dei, ne qua radix amaritudinis sursum germinans perturbet, et per illam inquinentur multi; ¹⁶ ne quis fornicator aut profanus ut Esau, qui propter unam escam vendidit primogenita sua. ¹⁷ Scitis enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem reprobatus est; non enim invenit paenitentiae locum, quamquam cum lacrimis inquisisset eam.

¹⁸ Non enim accessistis ad tractabilem et ardentem ignem et turbinem et caliginem et procellam ¹⁹ et tubae sonum et vocem verborum, quam qui audierunt, recusaverunt, ne ultra eis fieret verbum; ²⁰ non enim portabant mandatum: "Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur"; ²¹ et ita terribile erat, quod videbatur, Moyses dixit: "Exterritus sum et tremebundus". ²² Sed accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis, Ierusalem caelestem, et multa milia angelorum, frequentiam ²³ et ecclesiam primogenitorum, qui conscripti sunt in caelis, et iudicem Deum omnium et spiritus iustorum, qui consummati sunt, ²⁴ et testamenti novi mediatorem Iesum et sanguinem aspersionis, melius loquentem quam Abel. ²⁵ Videte, ne recusetis loquentem; si enim illi non effugerunt recusantes eum, qui super terram loquebatur, multo magis nos, qui de caelis loquentem avertimus; ²⁶ cuius vox movit terram tunc, modo autem pronuntiavit dicens: "Adhuc semel ego movebo non solum terram sed et caelum". ²⁷ Hoc autem "adhuc semel" declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea, quae sunt immobilia. ²⁸ Itaque, regnum immobile suscipientes, habeamus gratiam, per quam serviamus placentes Deo cum reverentia et metu; ²⁹ etenim Deus noster ignis consumens est.