Read the Bible

¹ Et factum est verbum Do mini ad me dicens: ² "Et tu, fili hominis, num iudicas, num iudicas civitatem sanguinum? ³ Et ostendes ei omnes abominationes suas et dices: Haec dicit Dominus Deus: Civitas effundens sanguinem in medio sui, ut veniat tempus eius et, quae fecit idola contra semetipsam, ut pollueretur. ⁴ In sanguine tuo, qui a te effusus est, deliquisti; et in idolis tuis, quae fecisti, polluta es; et appropinquare fecisti dies tuos et adduxisti tempus annorum tuorum. Propterea dedi te opprobrium gentibus et irrisionem universis terris. ⁵ Quae iuxta sunt et quae procul a te, triumphabunt de te, sordibus famosa, grandis tumultu. ⁶ Ecce principes Israel singuli pro brachio suo fuerunt in te ad effundendum sanguinem. ⁷ Pater et mater contempti sunt in te, advena oppressus est in medio tui, pupillum et viduam afflixerunt apud te. ⁸ Sanctuaria mea sprevisti et sabbata mea profanasti. ⁹ Viri detractores fuerunt in te ad effundendum sanguinem et super montes comederunt in te; scelus operati sunt in medio tui. ¹⁰ Verecundiora patris discooperuerunt in te, immunditiam menstruatae humiliaverunt in te; ¹¹ et unus in uxorem proximi sui operatus est abominationem, et alter nurum suam polluit nefarie; frater sororem suam, filiam patris sui, oppressit in te. ¹² Munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem, usuram et fenus accepisti et avare proximos tuos calumniabaris meique oblita es, ait Dominus Deus. ¹³ Ecce complosi manus meas super lucrum tuum, quod fecisti, et super sanguinem, qui effusus est in medio tui. ¹⁴ Numquid sustinebit cor tuum, aut praevalebunt manus tuae in diebus, quos ego faciam tibi? Ego Dominus locutus sum et faciam; ¹⁵ et dispergam te in nationes et ventilabo te in terras et deficere faciam immunditiam tuam a te: ¹⁶ et profanabo me in te in conspectu gentium, et scies quia ego Dominus".

¹⁷ Et factum est verbum Domini ad me dicens: ¹⁸ "Fili hominis, versa est mihi domus Israel in scoriam; omnes isti argentum et aes et stannum et ferrum et plumbum in medio fornacis, scoria facti sunt. ¹⁹ Propterea haec dicit Dominus Deus: Eo quod versi estis omnes in scoriam, propterea ecce ego congregabo vos in medio Ierusalem ²⁰ congregatione argenti et aeris et ferri et plumbi et stanni in medio fornacis, ut succendatur in ea ignis ad conflandum: sic congregabo in furore meo et in ira mea et ponam et conflabo vos ²¹ et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei, et conflabimini in medio eius. ²² Ut conflatur argentum in medio fornacis, sic conflabimini in medio eius; et scietis quia ego Dominus effuderim indignationem meam super vos".

²³ Et factum est verbum Domini ad me dicens: ²⁴ "Fili hominis, dic ei: Tu es terra, super quam non cecidit pluvia neque imber in die furoris, ²⁵ cuius duces in medio eius sicut leo rugiens capiensque praedam: animas devoraverunt, opes et pretium acceperunt, viduas eius multiplicaverunt in medio illius. ²⁶ Sacerdotes eius contempserunt legem meam et polluerunt sanctuaria mea, inter sanctum et profanum non habuerunt distantiam et inter pollutum et mundum non docuerunt distinguere et a sabbatis meis averterunt oculos suos, et coinquinabar in medio eorum. ²⁷ Principes eius in medio illius quasi lupi rapientes praedam ad effundendum sanguinem et perdendas animas et avare sectanda lucra. ²⁸ Prophetae autem eius liniebant eis omnia calce, videntes vana et divinantes eis mendacium, dicentes: "Haec dicit Dominus Deus", cum Dominus non sit locutus. ²⁹ Populus terrae calumniabatur calumniam et rapiebat violenter; egenum et pauperem affligebant et advenam opprimebant absque iudicio. ³⁰ Et quaesivi de eis virum, qui interponeret saepem et staret in confractione contra me pro terra, ne dissiparem eam, et non inveni. ³¹ Et effudi super eos indignationem meam, in igne irae meae consumpsi eos, viam eorum in caput eorum reddidi", ait Dominus Deus.