Read the Bible

¹ "Audite, caeli, quae loquor; audiat terra verba oris mei! ² Stillet ut pluvia doctrina mea, fluat ut ros eloquium meum quasi imber super herbam et quasi stillae super gramina. ³ Quia nomen Domini invocabo: date magnificentiam Deo nostro! ⁴ Petra, perfecta sunt opera eius, quia omnes viae eius iustitia. Deus fidelis et absque ulla iniquitate, iustus et rectus. ⁵ Peccaverunt ei non filii eius in sordibus suis, generatio prava atque perversa. ⁶ Haeccine redditis Domino, popule stulte et insipiens? Numquid non ipse est pater tuus, qui possedit te, ipse fecit et stabilivit te?

⁷ Memento dierum antiquorum, cogita generationes singulas; interroga patrem tuum, et annuntiabit tibi, maiores tuos, et dicent tibi. ⁸ Quando dividebat Altissimus gentes, quando separabat filios Adam, constituit terminos populorum iuxta numerum filiorum Israel; ⁹ pars autem Domini populus eius, Iacob funiculus hereditatis eius. ¹⁰ Invenit eum in terra deserta, in loco horroris et ululatu solitudinis; circumdedit eum et attendit et custodivit quasi pupillam oculi sui. ¹¹ Sicut aquila provocans ad volandum pullos suos et super eos volitans expandit alas suas et assumpsit eum atque portavit super pennas suas. ¹² Dominus solus dux eius fuit, et non erat cum eo deus alienus. ¹³ Constituit eum super excelsam terram, ut comederet fructus agrorum, ut sugeret mel de petra oleumque de saxo durissimo, ¹⁴ butyrum de armento et lac de ovibus, cum adipe agnorum et arietum filiorum Basan et hircorum, cum medulla tritici, et sanguinem uvae biberet meracissimum.

¹⁵ Incrassatus est dilectus et recalcitravit; incrassatus, impinguatus, dilatatus dereliquit Deum factorem suum et recessit a Petra salutari suo. ¹⁶ Provocaverunt eum in diis alienis et in abominationibus ad iracundiam concitaverunt. ¹⁷ Immolaverunt daemonibus et non Deo, diis, quos ignorabant; novi recentesque venerunt, quos non coluerunt patres vestri. ¹⁸ Petram, quae te genuit, dereliquisti, et oblitus es Domini creatoris tui.

¹⁹ Vidit Dominus et sprevit, quia provocaverunt eum filii sui et filiae. ²⁰ Et ait: "Abscondam faciem meam ab eis et considerabo novissima eorum; generatio enim perversa est, et infideles filii. ²¹ Ipsi me provocaverunt in eo, qui non erat Deus, et irritaverunt in vanitatibus suis; et ego provocabo eos in eo, qui non est populus, et in gente stulta irritabo illos. ²² Ignis succensus est in furore meo et ardebit usque ad inferni profundissima; devorabitque terram cum germine suo et montium fundamenta comburet. ²³ Congregabo super eos mala et sagittas meas complebo in eis. ²⁴ Consumentur fame et devorabuntur febri et peste amarissima; dentes bestiarum immittam in eos, cum veneno serpentium in pulvere. ²⁵ Foris vastabit eos gladius, et intus pavor: iuvenem simul ac virginem, lactantem cum homine sene.

²⁶ Dixi: Disperdam eos, cessare faciam ex hominibus memoriam eorum!, ²⁷ sed arrogantiam inimicorum timui, ne superbirent hostes eorum et dicerent: >Manus nostra excelsa, et non Dominus fecit haec omnia!'. ²⁸ Gens enim absque consilio est et sine prudentia. ²⁹ Utinam saperent et intellegerent haec ac novissima sua providerent! ³⁰ Quomodo persequatur unus mille, et duo fugent decem milia? Nonne ideo, quia Petra eorum vendidit eos, et Dominus tradidit illos?". ³¹ Non enim est petra eorum ut Petra nostra, et inimici nostri sunt iudices. ³² Vere de vinea Sodomorum vinea eorum et de suburbanis Gomorrae; uva eorum uva fellis et botri amarissimi; ³³ fel draconum vinum eorum et venenum aspidum insanabile. ³⁴ Nonne haec condita sunt apud me et signata in thesauris meis? ³⁵ Mea est ultio, et ego retribuam in tempore, in quo labetur pes eorum! Iuxta est dies perditionis, et adesse festinat sors eorum. ³⁶ Iudicabit Dominus populum suum et in servis suis miserebitur; videbit quod infirmata sit manus, et defecerint clausi ac liberati. ³⁷ Et dicet: "Ubi sunt dii eorum, petra, in qua habebant fiduciam, ³⁸ de quorum victimis comedebant adipes et bibebant vinum libaminum? Surgant et opitulentur vobis et in necessitate vos protegant!

³⁹ Videte nunc quod ego sim solus, et non sit Deus praeter me. Ego occidam et ego vivere faciam; percutiam et ego sanabo; et non est qui de manu mea possit eruere. ⁴⁰ Levabo ad caelum manum meam et dicam: Vivo ego in aeternum! ⁴¹ Si acuero ut fulgur gladium meum, et arripuerit iudicium manus mea, reddam ultionem hostibus meis et his, qui oderunt me, retribuam. ⁴² Inebriabo sagittas meas sanguine, et gladius meus devorabit carnes: de cruore occisorum et captivorum, de capite ducum inimici!". ⁴³ Laudate, gentes, populum eius, quia sanguinem servorum suorum ulciscetur et vindictam retribuet in hostes suos et propitius erit terrae populi sui".

⁴⁴ Venit ergo Moyses et locutus est omnia verba cantici huius in auribus populi, ipse et Iosue filius Nun; ⁴⁵ complevitque omnes sermones istos loquens ad universum Israel. ⁴⁶ Et dixit ad eos: "Ponite corda vestra in omnia verba, quae ego testificor vobis hodie, ut mandetis ea filiis vestris custodire et facere et implere universa verba legis huius; ⁴⁷ quia verbum non incassum vobis, sed est vita vestra: et in verbo hoc longo perseverabitis tempore in terra, ad quam, Iordane transmisso, ingredimini possidendam". ⁴⁸ Locutusque est Dominus ad Moysen in eadem die dicens: ⁴⁹ "Ascende in montem istum Abarim, in montem Nabo, qui est in terra Moab contra Iericho, et vide terram Chanaan, quam ego tradam filiis Israel obtinendam. ⁵⁰ Et morere in monte, quem conscendens iungeris populo tuo, sicut mortuus est Aaron frater tuus in monte Hor et appositus populo suo. ⁵¹ Quia praevaricati estis contra me in medio filiorum Israel ad aquas Meribathcades deserti Sin, quia non sanctificastis me inter filios Israel. ⁵² E contra videbis terram et non ingredieris in eam, quam ego dabo filiis Israel".