Read the Bible

¹ Dixit autem princeps sacerdo tum: "Si haec ita se habent?". ² Qui ait: "Viri fratres et patres, audite. Deus gloriae apparuit patri nostro Abraham, cum esset in Mesopotamia, priusquam moraretur in Charran, ³ et dixit ad illum: "Exi de terra tua et de cognatione tua et veni in terram, quam tibi monstravero". ⁴ Tunc egressus de terra Chaldaeorum habitavit in Charran. Et inde, postquam mortuus est pater eius, transtulit illum in terram istam, in qua nunc vos habitatis; ⁵ et non dedit illi hereditatem in ea nec passum pedis et repromisit dare illi eam in possessionem et semini eius post ipsum, cum non haberet filium. ⁶ Locutus est autem sic Deus: "Erit semen eius accola in terra aliena, et servituti eos subicient et male tractabunt annis quadringentis; ⁷ et gentem, cui servierint, iudicabo ego, dixit Deus; et post haec exibunt et deservient mihi in loco isto". ⁸ Et dedit illi testamentum circumcisionis; et sic genuit Isaac et circumcidit eum die octava, et Isaac Iacob, et Iacob duodecim patriarchas. ⁹ Et patriarchae aemulantes Ioseph vendiderunt in Aegyptum; et erat Deus cum eo ¹⁰ et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eius et dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu pharaonis regis Aegypti; et constituit eum praepositum super Aegyptum et super omnem domum suam. ¹¹ Venit autem fames in universam Aegyptum et Chanaan et tribulatio magna, et non inveniebant cibos patres nostri. ¹² Cum audisset autem Iacob esse frumentum in Aegypto, misit patres nostros primum; ¹³ et in secundo cognitus est Ioseph a fratribus suis, et manifestatum est pharaoni genus Ioseph. ¹⁴ Mittens autem Ioseph accersivit Iacob patrem suum et omnem cognationem in animabus septuaginta quinque; ¹⁵ et descendit Iacob in Aegyptum. Et defunctus est ipse et patres nostri; ¹⁶ et translati sunt in Sichem et positi sunt in sepulcro, quod emit Abraham pretio argenti a filiis Hemmor in Sichem.

¹⁷ Cum appropinquaret autem tempus repromissionis, quam confessus erat Deus Abrahae, crevit populus et multiplicatus est in Aegypto, ¹⁸ quoadusque surrexit rex alius super Aegypto, qui non sciebat Ioseph. ¹⁹ Hic circumveniens genus nostrum, afflixit patres, ut exponerent infantes suos, ne vivi servarentur. ²⁰ Eodem tempore natus est Moyses et erat formosus coram Deo; qui nutritus est tribus mensibus in domo patris. ²¹ Exposito autem illo, sustulit eum filia pharaonis et enutrivit eum sibi in filium; ²² et eruditus est Moyses in omni sapientia Aegyptiorum; et erat potens in verbis et in operibus suis. ²³ Cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus, ascendit in cor eius, ut visitaret fratres suos filios Israel. ²⁴ Et cum vidisset quendam iniuriam patientem, vindicavit et fecit ultionem ei, qui opprimebatur, percusso Aegyptio. ²⁵ Existimabat autem intellegere fratres, quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis; at illi non intellexerunt. ²⁶ Atque sequenti die apparuit illis litigantibus et reconciliabat eos in pacem dicens: "Viri, fratres estis; ut quid nocetis alterutrum?". ²⁷ Qui autem iniuriam faciebat proximo, reppulit eum dicens: "Quis te constituit principem et iudicem super nos? ²⁸ Numquid interficere me tu vis, quemadmodum interfecisti heri Aegyptium?". ²⁹ Fugit autem Moyses propter verbum istud; et factus est advena in terra Madian, ubi generavit filios duos.

³⁰ Et expletis annis quadraginta, apparuit illi in deserto montis Sinai angelus in ignis flamma rubi. ³¹ Moyses autem videns admirabatur visum; accedente autem illo, ut consideraret, facta est vox Domini: ³² "Ego Deus patrum tuorum, Deus Abraham et Isaac et Iacob". Tremefactus autem Moyses non audebat considerare. ³³ Dixit autem illi Dominus: "Solve calceamentum pedum tuorum; locus enim, in quo stas, terra sancta est. ³⁴ Videns vidi afflictionem populi mei, qui est in Aegypto, et gemitum eorum audivi et descendi liberare eos; et nunc veni, mittam te in Aegyptum". ³⁵ Hunc Moysen, quem negaverunt dicentes: "Quis te constituit principem et iudicem?", hunc Deus et principem et redemptorem misit cum manu angeli, qui apparuit illi in rubo. ³⁶ Hic eduxit illos faciens prodigia et signa in terra Aegypti et in Rubro mari et in deserto annis quadraginta. ³⁷ Hic est Moyses, qui dixit filiis Israel: "Prophetam vobis suscitabit Deus de fratribus vestris tamquam me". ³⁸ Hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo, qui loquebatur ei in monte Sinai, et cum patribus nostris; qui accepit verba viva dare nobis; ³⁹ cui noluerunt oboedire patres nostri, sed reppulerunt et aversi sunt in cordibus suis in Aegyptum ⁴⁰ dicentes ad Aaron: "Fac nobis deos, qui praecedant nos; Moyses enim hic, qui eduxit nos de terra Aegypti, nescimus quid factum sit ei". ⁴¹ Et vitulum fecerunt in illis diebus et obtulerunt hostiam simulacro et laetabantur in operibus manuum suarum.

⁴² Convertit autem Deus et tradidit eos servire militiae caeli, sicut scriptum est in libro Prophetarum: "Numquid victimas et hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto, domus Israel? ⁴³ Et suscepistis tabernaculum Moloch et sidus dei vestri Rhaephan, figuras, quas fecistis ad adorandum eas. Et transferam vos trans Babylonem". ⁴⁴ Tabernaculum testimonii erat patribus nostris in deserto, sicut disposuit, qui loquebatur ad Moysen, ut faceret illud secundum formam, quam viderat; ⁴⁵ quod et induxerunt suscipientes patres nostri cum Iesu in possessionem gentium, quas expulit Deus a facie patrum nostrorum, usque in diebus David, ⁴⁶ qui invenit gratiam ante Deum et petiit, ut inveniret tabernaculum domui Iacob. ⁴⁷ Salomon autem aedificavit illi domum. ⁴⁸ Sed non Altissimus in manufactis habitat, sicut propheta dicit: ⁴⁹ "Caelum mihi thronus est, terra autem scabellum pedum meorum. Quam domum aedificabitis mihi, dicit Dominus, aut quis locus requietionis meae? ⁵⁰ Nonne manus mea fecit haec omnia?".

⁵¹ Duri cervice et incircumcisi cordibus et auribus, vos semper Spiritui Sancto resistitis; sicut patres vestri, et vos. ⁵² Quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri? Et occiderunt eos, qui praenuntiabant de adventu Iusti, cuius vos nunc proditores et homicidae fuistis, ⁵³ qui accepistis legem in dispositionibus angelorum et non custodistis".

⁵⁴ Audientes autem haec, dissecabantur cordibus suis et stridebant dentibus in eum. ⁵⁵ Cum autem esset plenus Spiritu Sancto, intendens in caelum vidit gloriam Dei et Iesum stantem a dextris Dei ⁵⁶ et ait: "Ecce video caelos apertos et Filium hominis a dextris stantem Dei". ⁵⁷ Exclamantes autem voce magna continuerunt aures suas et impetum fecerunt unanimiter in eum ⁵⁸ et eicientes extra civitatem lapidabant. Et testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adulescentis, qui vocabatur Saulus. ⁵⁹ Et lapidabant Stephanum invocantem et dicentem: "Domine Iesu, suscipe spiritum meum". ⁶⁰ Positis autem genibus clamavit voce magna: "Domine, ne statuas illis hoc peccatum"; et cum hoc dixisset, obdormivit.