Read the Bible

¹ Igitur, recensito David populo suo, constituit super eum tribunos et centuriones. ² Et divisit David populum in tres partes: tertiam partem sub manu Ioab et tertiam sub manu Abisai filii Sarviae fratris Ioab et tertiam in manu Ethai, qui erat de Geth. Dixitque rex ad populum: "Egrediar et ego vobiscum". ³ Et respondit populus: "Non exibis. Sive enim fugerimus, non magnopere ad eos de nobis pertinebit; et si media pars ceciderit e nobis, non satis curabunt, sed tu unus pro decem milibus computaris. Melius est igitur, ut sis nobis ex urbe praesidio". ⁴ Ad quos rex ait: "Quod vobis rectum videtur, hoc faciam". Stetit ergo rex iuxta portam; egrediebaturque populus per turmas suas centeni et milleni. ⁵ Et praecepit rex Ioab et Abisai et Ethai dicens: "Leniter mihi agite cum puero Absalom". Et omnis populus audiebat praecipientem regem cunctis principibus pro Absalom. ⁶ Itaque egressus est populus in campum contra Israel, et factum est proelium in saltu Ephraim. ⁷ Et caesus est ibi populus Israel ab exercitu David; factaque est ibi plaga magna in die illa viginti milium hominum. ⁸ Fuit autem ibi proelium dispersum super faciem omnis terrae; et multo plures erant, quos saltus consumpserat de populo, quam hi, quos voraverat gladius in die illa.

⁹ Accidit autem, ut occurreret Absalom servis David sedens mulo; cumque ingressus fuisset mulus subter condensam quercum et magnam, adhaesit caput eius quercui, et mansit suspensus inter caelum et terram; mulus, cui insederat, pertransivit. ¹⁰ Vidit autem hoc quispiam et nuntiavit Ioab dicens: "Vidi Absalom pendere de quercu". ¹¹ Et ait Ioab viro, qui nuntiaverat ei: "Si vidisti, quare non confodisti eum in terra? Ego vero dedissem tibi decem argenti siclos et unum balteum". ¹² Qui dixit ad Ioab: "Et si appenderes in manibus meis mille argenteos, nequaquam mitterem manum meam in filium regis. Audientibus enim nobis, praecepit rex tibi et Abisai et Ethai dicens: "Custodite, quisquis sit, puerum Absalom!". ¹³ Sed et si fecissem contra animam meam infideliter, nequaquam hoc regem latere potuisset, et tu stares ex adverso". ¹⁴ Et ait Ioab: "Non ita praestolabor coram te". Tulit ergo tres lanceas in manu sua et infixit eas in corde Absalom, cum adhuc palpitaret haerens in quercu; ¹⁵ et cucurrerunt decem iuvenes armigeri Ioab et percutientes interfecerunt eum. ¹⁶ Cecinit autem Ioab bucina, et destitit populus persequi fugientem Israel, quia Ioab retinuit populum. ¹⁷ Et tulerunt Absalom et proiecerunt eum in saltu in foveam grandem et erexerunt super eum acervum lapidum magnum nimis; omnis autem Israel fugit in tabernacula sua. ¹⁸ Porro Absalom erexerat sibi, cum adhuc viveret, lapidem, qui est in valle Regis; dixerat enim: "Non habeo filium, qui memoriam servabit nominis mei". Vocavitque titulum nomine suo, et appellatur Manus Absalom usque ad hanc diem.

¹⁹ Achimaas autem filius Sadoc ait: "Curram et nuntiabo regi, quia iudicium fecerit ei Dominus de manu inimicorum eius". ²⁰ Ad quem Ioab dixit: "Non es vir boni nuntii in hac die, sed nuntiabis in alia; hodie enim non nuntiabis bona, eo quod filius regis est mortuus". ²¹ Et ait Ioab Aethiopi: "Vade et nuntia regi, quae vidisti". Adoravit Aethiops Ioab et cucurrit. ²² Rursus autem Achimaas filius Sadoc dixit ad Ioab: "Quidquid evenerit, etiam ego curram post Aethiopem!". Dixitque Ioab: "Quid vis currere, fili mi? Non erit tibi merces pro bono nuntio". ²³ Qui respondit: "Quidquid evenerit, curram". Et ait ei: "Curre!". Currens ergo Achimaas per viam regionis transivit Aethiopem. ²⁴ David autem sedebat inter duas portas; speculator vero, qui ierat in solarium portae super murum, elevans oculos vidit hominem currentem solum ²⁵ et exclamans indicavit regi. Dixitque rex: "Si solus est, bonus est nuntius in ore eius". Properante autem illo et accedente propius, ²⁶ vidit speculator hominem alterum currentem, et clamavit speculator ad ianitorem: "Apparet mihi homo currens solus". Dixitque rex: "Et iste bonus est nuntius". ²⁷ Speculator autem: "Contemplor, ait, cursum prioris quasi cursum Achimaas filii Sadoc". Et ait rex: "Vir bonus est et nuntium portans bonum venit". ²⁸ Clamans autem Achimaas dixit ad regem: "Pax!". Et adorans regem pronus in terram ait: "Benedictus Dominus Deus tuus, qui conclusit homines, qui levaverunt manus suas contra dominum meum regem!". ²⁹ Et ait rex: "Estne pax puero Absalom?". Dixitque Achimaas: "Vidi tumultum magnum, cum mitteret Ioab servum regis et me servum tuum, sed nescio quid fuerit". ³⁰ Ad quem rex: "Recede, ait, et sta illic". Cumque ille recessisset et staret, ³¹ apparuit Aethiops et veniens ait: "Bonum apporto nuntium, domine mi rex; iudicavit enim pro te Dominus hodie salvans te de manu omnium, qui surrexerunt contra te". ³² Dixit autem rex ad Aethiopem: "Estne pax puero Absalom?". Cui respondens Aethiops: "Fiant, inquit, sicut puer inimici domini mei regis et universi, qui consurrexerunt adversus eum in malum!". ³³ [19:1] Contremuit itaque rex et ascendit cenaculum portae et flevit. Et sic loquebatur vadens: "Fili mi Absalom, fili mi, fili mi Absalom! Quis mihi tribuat, ut ego moriar pro te? Absalom fili mi, fili mi!".