Read the Bible

¹ Factum est autem post haec, ut Absalom filii David soro rem speciosissimam, vocabulo Thamar, adamaret Amnon filius David. ² Et angustiatus est Amnon, ita ut aegrotaret propter amorem Thamar sororis suae, quia, cum esset virgo, difficile ei videbatur ut quippiam inhoneste ageret cum ea. ³ Erat autem Amnonis amicus nomine Ionadab filius Samma fratris David, vir callidus valde. ⁴ Qui dixit ad eum: "Quare sic attenuaris macie, fili regis, per singulos dies? Cur non indicas mihi?". Dixitque ei Amnon: "Thamar sororem Absalom fratris mei amo". ⁵ Cui respondit Ionadab: "Cuba super lectulum tuum et languorem simula. Cumque venerit pater tuus, ut visitet te, dic ei: "Veniat, oro, Thamar soror mea, ut det mihi cibum et faciat in oculis meis pulmentum, ut videam et comedam de manu eius"". ⁶ Accubuit itaque Amnon et simulavit languorem. Cumque venisset rex ad visitandum eum, ait Amnon ad regem: "Veniat, obsecro, Thamar soror mea, ut faciat in oculis meis duas sorbitiunculas, et cibum capiam de manu eius". ⁷ Misit ergo David ad Thamar domum dicens: "Veni in domum Amnon fratris tui et fac ei pulmentum". ⁸ Venitque Thamar in domum Amnon fratris sui; ille autem iacebat. Quae tollens farinam commiscuit et conficiens in oculis eius coxit sorbitiunculas. ⁹ Tollensque sartaginem effudit, quod coxerat, et posuit coram eo. Noluit comedere; dixitque Amnon: "Eicite universos a me". Cumque exissent omnes, ¹⁰ dixit Amnon ad Thamar: "Infer cibum in conclave, ut vescar de manu tua". Tulit ergo Thamar sorbitiunculas, quas fecerat, et intulit ad Amnon fratrem suum in conclave. ¹¹ Cumque obtulisset ei cibum, apprehendit eam et ait: "Veni, cuba mecum, soror mea". ¹² Quae respondit ei: "Noli, frater mi, noli opprimere me! Neque enim hoc fas est in Israel; noli facere stultitiam hanc. ¹³ Et ego quo ibo in opprobrio meo? Et tu eris quasi unus de insipientibus in Israel; quin potius loquere ad regem, et non negabit me tibi". ¹⁴ Noluit autem acquiescere precibus eius, sed praevalens viribus oppressit eam et cubavit cum illa. ¹⁵ Et exosam eam habuit Amnon magno odio nimis, ita ut maius esset odium, quo oderat eam, amore, quo ante dilexerat. Dixitque ei Amnon: "Surge, vade!". ¹⁶ Quae respondit ei: "Ne fiat, frater mi, quia maius est hoc malum, quod nunc agis adversum me expellens me, quam quod ante fecisti". Et noluit audire eam; ¹⁷ sed vocato puero, qui ministrabat ei, dixit: "Eice hanc a me foras et claude ostium post eam". ¹⁸ Quae induta erat talari tunica; huiusmodi enim filiae regis virgines palliis vestibus utebantur. Eiecit itaque eam minister illius foras clausitque fores post eam. ¹⁹ Quae aspergens pulverem capiti suo, scissa talari tunica impositisque manibus super caput suum, ibat ingrediens et clamans. ²⁰ Dixit autem ei Absalom frater suus: "Num Amnon frater tuus fuit tecum? Sed nunc, soror, tace: frater tuus est; neque affligas cor tuum pro re hac". Mansit itaque Thamar desolata in domo Absalom fratris sui.

²¹ Cum autem audisset rex David omnia haec, iratus est valde; et noluit contristare spiritum Amnon filii sui, quoniam diligebat eum, quia primogenitus erat ei. ²² Porro non est locutus Absalom ad Amnon nec malum nec bonum; oderat enim Absalom Amnon, eo quod violasset Thamar sororem suam. ²³ Factum est autem post tempus biennii, ut tonderentur oves Absalom in Baalhasor, quae est iuxta Ephraim; et vocavit Absalom omnes filios regis. ²⁴ Venitque ad regem et ait ad eum: "Ecce tondentur oves servi tui; veniat, oro, rex cum servis suis ad servum tuum". ²⁵ Dixitque rex ad Absalom: "Noli, fili mi, noli rogare, ut veniamus omnes et gravemus te". Cum autem cogeret eum, et noluisset ire, benedixit ei. ²⁶ Et ait Absalom: "Si non vis venire, veniat, obsecro, nobiscum saltem Amnon frater meus". Dixitque ad eum rex: "Cur vadet tecum?". ²⁷ Coegit itaque eum Absalom, et dimisit cum eo Amnon et universos filios regis. Fecitque Absalom convivium quasi convivium regis. ²⁸ Praecepit autem Absalom pueris suis dicens: "Observate. Cum hilarior fuerit Amnon vino, et dixero vobis: Percutite Amnon et interficite eum!, nolite timere; ego enim sum, qui praecepi vobis. Roboramini et estote viri fortes". ²⁹ Fecerunt ergo pueri Absalom adversum Amnon, sicut praeceperat eis Absalom; surgentesque omnes filii regis ascenderunt singuli mulos suos et fugerunt.

³⁰ Cumque adhuc pergerent in itinere, fama praevenit ad David dicens: "Percussit Absalom omnes filios regis, et non remansit ex eis saltem unus". ³¹ Surrexit itaque rex et scidit vestimenta sua et prostravit se super terram; et omnes servi ipsius, qui assistebant ei, sciderunt vestimenta sua. ³² Respondens autem Ionadab filius Samma fratris David dixit: "Ne aestimet dominus meus quod omnes pueri filii regis occisi sint; Amnon solus mortuus est, quoniam in ore Absalom hoc erat positum ex die, qua oppressit Thamar sororem eius. ³³ Nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud dicens: "Omnes filii regis occisi sunt", quoniam Amnon solus mortuus est". ³⁴ Fugit autem Absalom. Et levavit puer speculator oculos suos et aspexit, et ecce populus multus veniebat per viam Oronaim ex latere montis in descensu; et venit speculator et nuntiavit regi dicens: "Video homines per viam Oronaim". ³⁵ Dixit autem Ionadab ad regem: "Ecce filii regis adsunt! Iuxta verbum servi tui sic factum est". ³⁶ Cumque cessasset loqui, apparuerunt et filii regis et intrantes levaverunt vocem suam et fleverunt; sed et rex et omnes servi eius fleverunt ploratu magno nimis. ³⁷ Porro Absalom fugiens abiit ad Tholmai filium Ammiud regem Gesur. Luxit ergo David filium suum cunctis diebus. ³⁸ Absalom autem, cum fugisset et venisset in Gesur, fuit ibi tribus annis. ³⁹ Cessavitque spiritus regis adversari Absalom, eo quod consolatus esset super Amnon interitu.