Read the Bible

¹ Factum est autem, postquam mortuus est Saul, ut David re verteretur a caede Amalec et maneret in Siceleg dies duos. ² In die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa et pulvere aspersus caput; et, ut venit ad David, cecidit super faciem suam et adoravit. ³ Dixitque ad eum David: "Unde venis?". Qui ait ad eum: "De castris Israel fugi". ⁴ Et dixit ad eum David: "Quid enim factum est? Indica mihi". Qui ait: "Fugit populus ex proelio, et multi corruentes e populo mortui sunt; sed et Saul et Ionathan filius eius interierunt". ⁵ Dixitque David ad adulescentem, qui nuntiabat ei: "Unde scis quia mortuus est Saul et Ionathan filius eius?". ⁶ Et ait adulescens, qui narrabat ei: "Casu veni in montem Gelboe, et Saul incumbebat super hastam suam. Porro currus et equites appropinquabant ei, ⁷ et conversus post tergum suum vidensque me vocavit. Cui cum respondissem: Adsum, ⁸ dixit mihi: "Quisnam es tu?". Et dixi ad eum: Amalecites ego sum. ⁹ Et locutus est mihi: "Sta super me et interfice me, quoniam tenent me angustiae, et adhuc tota anima mea in me est". ¹⁰ Stansque super eum occidi illum; sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam. Et tuli diadema, quod erat in capite eius, et armillam de brachio illius et attuli ad te dominum meum huc".

¹¹ Apprehendens autem David vestimenta sua scidit omnesque viri, qui erant cum eo; ¹² et planxerunt et fleverunt et ieiunaverunt usque ad vesperam super Saul et super Ionathan filium eius et super populum Domini et super domum Israel, quod corruissent gladio. ¹³ Dixitque David ad iuvenem, qui nuntiaverat ei: "Unde es?". Qui respondit: "Filius hominis advenae Amalecitae ego sum". ¹⁴ Et ait ad eum David: "Quare non timuisti mittere manum tuam, ut occideres christum Domini?". ¹⁵ Vocansque David unum de pueris ait: "Accedens irrue in eum". Qui percussit illum, et mortuus est. ¹⁶ Et ait ad eum David: "Sanguis tuus super caput tuum; os enim tuum locutum est adversum te dicens: "Ego interfeci christum Domini"".

¹⁷ Planxit autem David planctum huiuscemodi super Saul et super Ionathan filium eius; ¹⁸ et praecepit, ut docerent filios Iudae canticum Arcus, sicut scriptum est in libro Iusti, et ait: ¹⁹ "Incliti, o Israel, super montes tuos interfecti, quomodo ceciderunt fortes! ²⁰ Nolite annuntiare in Geth neque annuntietis in compitis Ascalonis, ne forte laetentur filiae Philisthim, ne exsultent filiae incircumcisorum. ²¹ Montes Gelboe, nec ros nec pluviae veniant super vos, neque sint agri oblationum! Quia ibi abiectus est clipeus fortium, clipeus Saul, quasi non esset unctus oleo. ²² A sanguine interfectorum, ab adipe fortium arcus Ionathan numquam rediit retrorsum, et gladius Saul non est reversus inanis. ²³ Saul et Ionathan amabiles et decori in vita sua, in morte quoque non sunt divisi, aquilis velociores, leonibus fortiores. ²⁴ Filiae Israel, super Saul flete, qui vestiebat vos coccino in deliciis, qui praebebat ornamenta aurea cultui vestro. ²⁵ Quomodo ceciderunt fortes in proelio! Ionathan in excelsis tuis occisus est. ²⁶ Doleo super te, frater mi Ionathan, suavis nimis mihi; mirabilis amor tuus mihi super amorem mulierum. ²⁷ Quomodo ceciderunt fortes, et perierunt arma bellica!".